اصغر نوروزی
فاطمه شعبانپور

هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی اثربخشی معنا درمانی مبتنی بر اندیشه های مولانا بر اضطراب زنان دارای تعارضات زناشویی بود. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. دو گروه آزمودنی بصورت تصادفی انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. جامعه ی آماری را زنان دارای تعارضات زناشویی که در سه ماه اول ۱۴۰۲ به مرکز مثبت زندگی شهرستان بابل مرکز جمال مراجعه میکردند به تعداد ۳۰ نفر بصورت نمونه گیری غیرتصادفی و هدفمندانتخاب شدند و در گروه آزمایشی برای انجام مداخله درمانی قرار گرفتند. بعد از مشخص شدن آزمودنی ها، بصورت تصادفی ۱۵ نفر در گروه آزمایش و ۱۵ نفر در گروه کنترل قرار گرفتند. جهت گرد آوری داده ها از ابزار پرسشنامه ی اضطراب بک (۱۹۸۸) استفاده شد. سپس طی ۸ جلسه ۶۰ دقیقه ای پروتکل معنادرمانی مبتنی بر اندیشه های مولانا به گروه آزمایش آموزش داده شد و در پایان از هر دو گروه آزمایش و کنترل، پس آزمون گرفته شد. پایایی و روایی ابزارهای بکارگرفته شده مورد تایید واقع شده است. داده های بدست آمده از پرسش نامه پس از استخراج و تحلیل توسط نرم افزار SPSS نسخه ۲۴ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. در بخش آمار توصیفی از فراوانی، میانگین، انحراف معیار و در بخش آمار استنباطی از آزمون تحلیل کوواریانس (ANCOVA) برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده گردید. نتایج مبتنی بر آن بود که معنادرمانی مبتنی بر اندیشه های مولانا بر کاهش اضطراب زنان دارای تعارضات زناشویی اثربخش است.

معنادرمانی، اضطراب، تعارضات زناشویی