صغری حسینی - دانش پژوه مقطع کارشناسی علوم تربیتی، از کشور افغانستان، مجتمع آموزش عالی بنت الهدی، جامعه المصطفی العالمیه، قم، ایران، .
هاجر ذبیحی - مدیر گروه علوم تربیتی، مجتمع آموزش عالی بنت الهدی، جامعه المصطفی العالمیه، قم، ایران

در این پژوهش به بررسی آثار تربیتی افراط و تفریط در محبت در کودکان ۷)سال اول) پرداخته شد. پژوهش حاضر در صدد آن است که دریابد افراط و تفریط در محبت چه آسیب هایی برای فرزندان به بار خواهد آورد؟ در این پژوهش از روش توصیفی-تحلیلی استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که: همه فرزندان تشنه مهر و محبت والدین خود هستند و محبت بهترین و موثرترین ابزار تربیت است که در همه عصر و زمان ها و در همه جوامع می تواندمورد استفاده قرار گیرد. امام صادق (ع) فرمودند:انﱠ االله العبد لشدﱠه حبﱢه لولده؛ خداوند بعضی از مردان را بخاطر شدت محبت و دوستی نسبت به فرزندانش مورد لطف و رحمت خویش قرار می دهد).«کلینی، ۵۰/۶، ح(۵ اما محبت مثل هر ابزار دیگر تربیت حد و مرزی دارد که اگر از حد بگذرد و یا در آن کوتاهی صورت گیرد، اثرات نامطلوبی بر فرزندان برجای خواهد گذاشت. چنانچه سعدی شیرازی اینگونه سروده است. »نیکی چو از حد بگذرد، نادان خیال بد کند« و اینکه والدین در ابراز محبت دچار افراط می شوند و یا تفریط و یا حد تعادل را رعایت می نمایند بستگی به انتخاب شیوه و روش تربیتی دارند که انتخاب می کنند. روش تربیتی سهل گیرانه، نتیجه اش افراط در محبت است. روش تربیتی مستبدانه، نتیجه اش تفریط در محبت است و روش تربیتی مقتدرانه، به محبت متعادل منجر می شود.

والدین، فرزندان، محبت، افراط، تفریط