لیلا آهنگر - استادیار گروه تولیدات گیاهی ، دانشگاه گنبد کاووس
نعیمه واحدی - دانشجوی کارشناسی ارشد بیوتکنولوژی گیاهی ، گروه تولیدات گیاهی ، دانشگاه گنبد کاووس

دهیدرین ها (DHNs) متعلق به گروه دوم پروتئین های LEA می باشند که اعضای آن در اواخر دوره جنین زایی در بذر و در پاسخ به تنش های غیرزیستی مانند شوری ، خشکی و سرما در بافت رویشی تجمع می یابند. در این مطالعه ، ۱۳ ژن کدکننده پروتئین دهیدرین (DHN)در ژنوم جو( (Hordeum vulgare شناسایی و خصوصیات فیزیکوشیمیایی ، جایگاه سلولی ، موتیف های حفاظت شده و ساختار ژنی آنها تعیین و روابط فیلوژنتیکی بین این پروتئین ها مد نظر قرار گرفت . نتایج نشان داد که طول ۱۳ توالی نوکلئوتیدی دهیدرین جو از ۲۱۱۷-۷۲۰ نوکلئوتید متغییر بود. اکثر این ژنها بر روی کروموزوم شماره ۶ قرار داشتند. با توجه به مقدار آمینواسیدها، بیشترین فروانی اسید آمینه در تمامی این توالی ها مربوط به گلیسین با میانگین مقدار ۴۴/۲۴ درصد بود. بیشترین محل حضور ژن دهیدرین درون هسته ، سیتوپلاسم و اندامکهایی مثل کلروپلاست و میتوکندری است . در تمامی این توالی ها سه موتیف اصلی K (لیزین )، S (سرین ) و Y (تیروزین ) شناسایی شد. همچنین بررسی درخت فیلوژنتیکی نشان داد توالی XP-۰۴۴۹۵۴۵۱۳.۱ با فاصله بیشتر نسبت به دیگران و بدون زیر شاخه و به تنهایی در یک گروه قرارگرفته است . در این مطالعه پروتئین دهیدرین با شماره های دستیابی XP-۰۴۴۹۸۰۲۵۰ با مقدار ۸۹/۶-پایدارترین و توالی پروتئین باشماره دستیابی XP-۰۴۴۹۵۲۵۴۷ و مقدار ۷/۵۵ ناپایدارترین پروتئین بودند. بالا بودن ضریب خاموشی در تمام توالی ها نشاندهنده طول عمر بالا پروتئین هاست .

تنش غیرزیستی ، جو، دهیدرین ، روابط فیلوژنتیکی