عادل افخمی نهند - دکتری زمین شناسی اقتصادی، واحد تکاب، دانشگاه علمی کاربردی، ارومیه، ایران

با استخراج هر چه بیشتر از معادن و عمیق و وسیع تر شدن فضای عملیاتی آنها، وسعت زمین های تحت تاثیر فعالیت های معدنکاری به ویژهدپوهای باطله روز به روز رو افزایش میابد. در نتیجه هر روز ضرورت انجام بازسازی معادن نیز بیشتر می شود. جهت بازسازی یک معدن،به منظور هر نوع استفاده بعدی از زمینه ای تحت تاثیر آن و حفاظت از محیط زیست منطقه، انتخاب و کاشت گونه های گیاهی یکی ازمراحل مهم است. بازسازی معادن بصورت بخش جدایی ناپذیر از طراحی کل معدن باید از همان مراحل ابتدایی عملیات معدنکاری موردتوجه قرار گیرد. به این ترتیب علاوه بر حفظ محیط زیست، زمینها به چرخه تولید باز می گردند. برای همین مسائل است که باید قبل ازطرح بهره برداری معدن، ارزیابی اثرات زیست محیطی پروژه معدنی را انجام داد تا میزان خسارتهای وارده بر محیط زیست را محاسبهکرده و بتوان به کمک این محاسبات پروژه را در جهتی که این خسارات کاهش یابند یا به حداقل برسند، پیش برد. به این دلیل است کهامروزه دیگر برای صدور طرح بهره برداری یک پروژه معدن قبل از هر چیز مطالعات ارزیابی زیست محیطی (EIA) پروژه مورد نظر را میخواهند و با توجه به آن پروانه را صادر می کنند. بطور خلاصه میتوان گفت: پس از تائید طرح بهره برداری معدن و ارزیابی اثرات زیستمحیطی پروژه معدنی باید از همان ابتدا در فکر کاهش و به حداقل رساندن این اثرات باشیم و بهترین مرحله برای این کاهش ها و بهحداقل رساندن آنها قبل از شروع طرح معدنی است که باید از همان ابتدای مراحل اکتشاف باید تدابیری اندیشید تا کمترین اثرات را برمحیط زیست وارد کنیم. مثلا می توان با تغییر روش استخراج یا یک طرح بازسازی مناسب برای پروژه معدنی و یا... اثرات زیست محیطیپروژه را به حداقل رساند.

اثرات زیست محیطی، مخاطرات زیست محیطی، EIA، فعالیت های معدنکاری، پروژه های معدنی