آذر موسوی فرد - PhD in environmental engineering, Department of occupational health and safety engineering, School of Public Health, Alborz University of Medical Sciences, Alborz, Iran
فاطمه زارعی - MSc in Occupational and Health engineering, School of Public Health, Alborz , University of Medical Sciences, Alborz, Iran
زهرا صفایی - BS in Occupational and Health engineering, Health Department, Alborz University of Medical Sciences, Iran
سکینه احمدی - BS in Occupational and Health engineering, Health Department, Alborz University of Medical Sciences,

زمینه و هدف: تماس با عوامل زیان­آور از قبیل گردوغبار در معادن امری معمولی است. با توجه به چالش­های اندازه­گیری سیلیس کریستالی هدف این مطالعه بررسی میزان مواجهه شغلی کارگران شاغل در معادن روزباز استان البرز با سیلیس کریستالی و رابطه آن با ظرفیت ریوی آنان می­باشد. مواد و روش ها: این مطالعه به صورت مقطعی- تحلیلی در معادن استان البرز انجام گرفت. پایش فردی ۹۷ نفر ازکارگران شاغل در معادن با استفاده از روشNIOSH۰۶۰۰ و روش بهینه NIOSH۷۶۰۲ انجام گرفت. اسپیرومتری ۹۷ نفر از کارگران شاغل در معادن استان و ۹۷ نفر ازکارگران یک شرکت صنایع غذایی به عنوان گروه کنترل همزمان با پایش فردی انجام شد. داده­ها توسط نرم افزار SPSS۲۲ موردتجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: میانگین گردوغبار سیلیس کریستالی حدود ۲ برابر و گردوغبار کلی تنفسی ۴/۵ برابر استاندارد ایران بود. بین پارامترهای ریوی  FEV۱%,FVC%, PEF%بین دوگروه اختلاف معنی دار مشاهده شد. بین میزان گردوغبار سیلیس کریستالی و گردوغبار کلی تنفسی با ظرفیت­های ریوی FEV۱/FVC%  و FEV۱% نیز ارتباط معنی دار مشاهده شد. نتیجه گیری: قرارگرفتن در معرض گردوغبار شغلی کنترل شده یک پیش نیاز قطعی برای کاهش مشکلات تنفسی در بین کارگران معدن است.  با توجه به یافته های مطالعه حاضر و کاهش عملکرد ریوی کارگران در مواجهه بیش از حد تماس شغلی با گردوغبار سیلیس کریستالی و گردوغبار کلی تنفسی ، احتمال بروز مشکلاتی در سلامت کارگران معادن درآینده متصور است. به نظر می رسد که راهبردهای فعلی مهندسی بهداشت حرفه­ای برای حفاظت از کارگران کافی نبوده است.

Silica, Pulmonary Capacity, Total dust, mine, سیلیس, ظرفیت ریوی, گردوغبارکلی, معدن