مرضیه ولی فرد - دانش اموخته زیست شناسی
علی مرادشاهی - عضو هیئت علمی دانشگاه شیراز
بهمن خلدبرین

خشکی یکی از مهمترین تنش های غیرزنده می باشد که هر ساله خسارت های جبران ناپذیری به گیاهان زراعی و باغی در جهان به ویژه ایران که به عنوان کشوری خشک و نیمه خشک محسوب می گردد، وارد می نماید. تغییر در میزان سنتز پروتئین ها و تجزیه آن ها یکی از فرایندهای متابولیکی اساسی است که در تحمل گیاه به خشکی رخ می دهد. از آنجا که درک پاسخ های بیوشیمیایی و مولکولی گیاهان به تنش کم آبی از اهمیت خاصی برخوردار است و می توان از آن به عنوان شاخصی در انتخاب ارقام مقاوم استفاده نمود، در این پژوهش اثر تنش کم آبی بر الگوی پروتئینی چهار رقم گندم سرداری، زاگرس، فلات و پیشتاز مورد بررسی قرار گرفته است. به این منظور رشد گیاهچه ها در محیط های هیدروپونیک حاوی غلظت های مختلف پلی اتیلن گلیکول 6000 با هوادهی انجام پذیرفت. سپس از گیاهان 7 روزه جهت بررسی اثر تنش کم آبی بر الگوی پروتئینی آن ها استفاده شد. نتایج این تحقیق نشان داد که در بین ارقام مورد استفاده رقم مقاوم زاگرس تحت شرایط تنش کم آبی باندهای پروتئینی جدیدی ایجاد می شود که احتمالاً سنتز این پروتئین ها در ایجاد مقاومت گیاه به تنش خشکی نقش دارد.

تنش خشکی، گندم، الگوی پروتئینی