پریسا قربانی - کارشناس ارشد روانشناسی عمومی، واحد ورامین-پیشوا، دانشگاه آزاد اسلامی، ورامین، ایران
غزاله درویش - کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، دانشگاه آزاداسلامی واحد کرج، کرج، ایران

این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی آموزش ایمن سازی در برابر استرس بر ناگویی هیجانی و حساسیتاضطرابی در دانشجویان پرستاری انجام شد. پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروهکنترل بود. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی دانشجویان پرستاری دانشگاه علوم پزشکی البرز در سال۱۴۰۲ بود. با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس تعداد ۳۰ انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروهمساوی ۱۵ نفری گمارش شدند. گردآوری داده ها با پرسشنامه ناگویی هیجانی (بگبی و همکاران، ۱۹۹۴) وپرسشنامه حساسیت اضطرابی (ریس و همکاران، ۱۹۸۵) انجام شد. آزمودنیهای گروه آزمایش تحت ۸ جلسهآموزش ایمن سازی در برابر استرس قرار گرفتند. برای تحلیل علاوه بر روشهای آمار توصیفی، تحلیلکوواریانس چندمتغیره با کمک نرم افزار آماری spss نسخه ۲۶ انجام شد. نتایج نشان داد این شیوه مداخله بر کاهش ناگویی هیجانی (η=۰/۶۱۲ ،P=۰/۰۰۱ ،F=۲۵/۱۸۹) و کاهش حساسیت اضطرابی (η=۰/۵۵۷ ،P=۰/۰۰۱, F=۴۴/۰۶۰) و هر یک از ابعاد آنها در آزمودنی های گروه آزمایش در مرحله پس آزمون اثربخش بوده است (P<۰/۰۵). بنابراین، استفاده از برنامه های مداخلاتی به ویژه ایمن سازی، در کارآمدی قشر پرستاران مفید بوده و میتواند مورد استفاده روانشناسان و مشاوران قرار گیرد.و هر یک از ابعاد آنها در آزمودنیهای گروه آزمایش در مرحله پسآزمون اثربخش بود

آموزش ایمن سازی در برابر استرس، ناگویی هیجانی، حساسیت اضطرابی، پرستار