فاطمه آناهید - گروه فقه و حقوق (استادیار)، واحد اردبیل، دانشگاه آزاد اسلامی، اردبیل، ایران
حسنا رسول زاده نمین - دانشجوی ارشد حقوق خصوصی، واحد اردبیل، دانشگاه آزاد اسلامی، اردبیل، ایران

به دلیل اهمیت و تاثیر ی که ورزش در سلامتی دارد و همچنین بدلیل محبوبیت روزافزون ستارگان دنیایورزش در سرتاسر جهان، اهمیت حقوق ورزشی رو به افزایش اس ت که از این جهت، مسائل جدیدی همچوننحوه انعقاد قرارداد و مسئولیت های ناشی از آن را برای هریک از طرفین قرارداد به همراه دارد. قرارداد هایورزشی در عرصه داخلی و بین المللی دارای خلاء ها و کمبودهای فراوانی هستند. این مقاله با هدف بررسیحقوقی قراردادهای ورزشی در نظام حقوقی ایران، از حیث اوصاف، ارکان و شرایط آن ها (اعم از شرایطعمومی مذکور در ماده ۱۹۰ قانون مدنی و اختصاصی) و همچنین بررسی اختلافات موجود در زمینه ماهیتاینگونه قرارداد ها از طریق مقایسه آن با قرارداد های مشابه، بصورت توصیفی- تحلیلی و با روش کتابخانه ای انجام پذیرفته است. قراردادهای ورزشی، قائم به شخص بوده و از جمله عقود تشریفاتی، الحاقی،مستمر و دو عهدی می باشند. این قراردادها از حیث تعریف و ارکان، با قرارداد کار شباهت دارند، به اینصورت که هر دو در زمره عقود الحاقی و مستمر هستند و همچنین، طرف الحاق شونده از طرف دیگر تبعیتحقوقی دارد اما مقررات حاکم بر قراردادهای ورزشی در فدراسی ون های ورزشی به تصویب می رسند وبرخلاف قرارداد کار، قراردادهایی تشریفاتی هستند و بیش از حمایتی بودن، هدفشان برقراری و حفظ نظمعمومی جامعه است. با توجه به ارکان و ویژگی های قرارداد ورزشی، این قراردادها دارای ویژگی هایمنحصر به فردی بوده که ذیل ماده ۱۰ قانون مدنی بعنوان عقود نامعین قرار می گیرند.

قرارداد ورزشی، فدراسیون ورزشی، اجاره اشخاص، قرارداد کار