سمانه عراقیان - کارآموز مرکز وکلای کارشناسان رسمی و مشاوران قوه قضائیه

این مقاله در رابطه با رسمی سازی مالکیت زمین شهری در کشورهای در حال توسعه است. پس از ارائه یک سری از تعاریف و مفاهیم کلیدی مرتبطبا غیر رسمی بودن مالکیت زمین شهری - و پیوندهای احتمالی آن با ناامنی و فقر مالکیت - اثرات اجتماعی و اقتصادی بالقوه رسمی شدن مالکیتزمین را بررسی نموده و سپس گونه شناسی برنامه های رسمی سازی تصدی را پیشنهاد می کنیم که تنوع رویکردها و شیوه ها را روشن می کند. در مرحلهبعد، مسائل روش شناختی ناشی از ارزیابی تاثیر برنامه های رسمیسازی تصدی را ارائه می کنیم و نتایج اصلی را بررسی می کنیم. در نهایت پیشنهاداتیبرای اجرا و ارزیابی سیاست های رسمی سازی تصدی ارائه می کنیم. از آنجایی که امنیت تصدی یک جزء کلیدی در طراحی و اجرای برنامه ها وپروژه های رسمی سازی تصدی است، ابزارهای ارزیابی و ارزیابی مناسب باید به منظور تعریف عملیات مرتبط توسعه داده شوند و معیار مقایسه امنیتتصدی، ترکیبی از اطلاعات کمی و کیفی جمع آوری شده در سطوح ملی، شهری و سکونتگاهی. یک شاخص امنیت تصدی باید امکان شناساییروندها و پویایی ها را در سطح شهر یا سکونتگاه در طول زمان فراهم کند و مقایسه های بین المللی را ایجاد کند. همچنین باید در نظر داشت کهدرس های آموخته شده از پروژه های آزمایشی همیشه قابل تکرار نیستند. توجه ویژه باید به افزایش مسائل و پیش نیازهای تغییر از پروژه ها به برنامههای سطح شهر یا سراسری شود.

زمین شهری، تصدی ، کشورهای در حال توسعه