محمدرضا نیک گفتار - دانشگاه صنعتی شاهرود، ایران
محمد عطایی - دانشگاه صنعتی شاهرود
رضا کاکایی - دانشگاه صنعتی شاهرود، ایران
محمدرضا رضوانیان زاده - استادیار پژوهشگاه علوم و فنون هسته ای

برای بازیابی حداکثری ذخایر معدنی زیرزمینی اورانیوم، کاهش میزان اشعه جذبی کارگران معدن، کاهش آلودگی های زیست-محیطی و کاهش هزینه های معدنکاری می بایست تمهیدات ویژه ای اندیشیده شود. یکی از این تمهیدات، پرکردن فضاهای استخراجی با پرکننده های بتنی هیدرولیکی به خصوص در روش استخراج کندن و پرکردن تونلی است. در این تحقیق سعی شده است بصورت جامع با نگرش های ذکرشده در فوق، مناسب ترین طرح اختلاط پرکننده بتنی هیدرولیکی انتخاب شود. برای انجام این تحقیق در مقیاس آزمایشگاهی طرح های اختلاط پرکننده بتنی هیدرولیکی با چهار نوع مصالح سنگی باطله های معادن اورانیوم، ماسه رودخانه ای، ماسه شسته شده و ماسه باریت، ساخته شد و نمونه هایی از این طرح های اختلاط برای آزمایش مقاومت فشاری تک محوری گرفته شد. همچنین علاوه بر محاسبه هزینه تمام شده ساخت هر طرح اختلاط، از پرکننده های بتنی هیدرولیکی ساخته شده در ضخامت های مختلف در مجاورت کانسنگ اورانیوم جهت اندازه گیری میزان تشعشع ریخته شد. آزمایش ها و برداشت های میزان تشعشع برای طرح های اختلاط پرکننده بتنی هیدرولیکی در ضخامت های مختلف انجام شد. نتایج نشان داد که با افزایش ضخامت پرکننده بتنی، میزان تشعشع به شدت کاهش پیدا می کند. همچنین این امر اثبات شد که می توان باطله های استخراجی و آب زهکشی شده از معادن اورانیوم را که آلوده به مواد رادیواکتیو می باشند، در اختلاط پرکننده های بتنی هیدرولیکی مورد استفاده قرار داد. این امر علاوه بر کاهش آلودگی های زیست محیطی، هزینه های پرکردن را نیز کاهش می دهد.

باطله معادن اورانیوم, آلودگی زیست محیطی, پرکننده بتنی هیدرولیکی, تشعشع, مسائل اقتصادی