ابراهیم رحمانی
مهدی دهستانی
مرتضی حسینعلی بیگی

پلی اتیلن ترفتالات ( PET ) پلیمری است که در اغلب کشورها برای تولید الیاف پلی استر، رزین بطری و رزین های پلی استر مهندسی به کار می رود. با توجه به استفاده گسترده از این پلیمر در صنایع بسته بندی مواد غذایی و مدت زمان طولانی مورد نیاز برای تجزیه زبالههای مربوط به این مواد در طبیعت، ارائه راهکارهای مهندسی جهت بازیافت و همچنین بهره برداری مجدد از مواد مصرفی مزبور، مورد توجه بسیاری از محققین واقع شده است. در این مطالعه، با رویکرد جامع تری نسبت به مطالعات پیشین به بررسی استفاده از زباله های فرآوری شده پت به عنوان جایگزین ۵ ٬ ۱۰ و ۱۵ درصد از حجم ماسه در ترکیبات بتن پرداخته شده است. بدین منظور نمونه های بتنی مکعبی و استوانه ای با مقادیر نسبت آب به سیمان مختلف ساخته شده و طی آزمایش هایی خواص فیزیکی بتن تازه مشخص گردید. سپس نمونه های بتنی در شرایط استاندارد عمل آوری شده، مورد آزمایش های مختلف جهت تعیین خواص مکانیکی واقع گردیدند. نتایج نهایی حاکی از کاهش کارایی بتن پت تازه بوده است. نتایج آزمون های خواص مکانیکی بتن های پت نیز بیانگرکاهش قابل توجه در مدول الاستیسیته وکششی غیرمستقیم و یک روند افزایشی و سپس کاهشی در مقاومت فشاری و خمشی بوده است. نتایج آزمایش عبور امواج فراصوتی نیز نشان دهنده بافت متخلخل برای بتن های پت بوده است.

بتن, PET, خواص فیزیکی و مکانیکی