جمشید اسماعیلی - دانشیار، دانشکده عمران، دانشگاه تبریز
جمیل کسائی - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده عمران، دانشگاه تبریز
علیرضا رستمی مهر - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده عمران، دانشگاه علم و صنعت ایران
بابک آتش فراز - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده عمران، دانشگاه تبریز

گسترش انواع مختلف بتن های با عملکرد بالا از قبیل بتن خودتراکم و بتن سبک، در حال حاضر پاسخگوی بخشی از نیازهای اساسی صنعت ساختمان می­باشد. به کار بستن سنگدانه­های سبک در ساخت بتن خودتراکم، موجب ایجاد خصوصیات بتن سبک و بتن خودتراکم در یک ماده ساختمانی به نام بتن سبک خودتراکم می­گردد. دو نوع الیاف پلی پروپیلن به طول­های ۶ میلی متر و ۱۲ میلی متر در مقادیر مختلف %۰، %۰۲۵/۰، %۰۵/۰و %۱/۰ (بصورت حجمی از کل بتن) در ساخت بتن سبک خودتراکم مورد استفاده قرار گرفته است. ویژگی­های مربوط به بتن خودتراکم تازه با انجام آزمایش­های زمان و قطر جریان اسلامپ، زمان قیف V و حلقه J مورد بررسی قرار گرفته است. وزن مخصوص، مقاومت فشاری، مقاومت خمشی، سرعت پالسی، درصد جذب آب و نرخ جذب آب تمامی مخلوط­های بتن سبک خودتراکم بدست آورده شده و اثر الیاف پلی پروپیلن مورد بررسی قرار گرفت. در نهایت مشاهده گردید که بکارگیری الیاف پلی پروپیلن در بتن سبک خودتراکم علی رغم کاهش روانی می­تواند منجر به بهبود هر دو خصوصیات مقاومتی و انتقالی گردد.

الیاف پلی پروپیلن, بتن سبک خودتراکم, خصوصیات مقاومتی, خصوصیات انتقالی