مهسا دوست محمدی - فارغ اتحصیل کارشناسی ارشد مهندسی عمران گرایش مهندسی و مدیریت منابع آب. دانشگاه سمنان.ایران
سعید فرزین - گروه مهندسی آب و سازه های هیدرولیکی، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه سمنان
حجت کرمی - گروه مهندسی آب و سازه های هیدرولیکی، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه سمنان
سید فرهاد موسوی - گروه مهندسی آب و سازه های هیدرولیکی، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه سمنان
امید رضایی فر - گروه سازه، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه سمنان

بتن متخلخل به ترکیبی از سیمان و آب و با دانه بندی، بدون ریزدانه یا با درصد ریزدانه کم، اطلاق می گردد که از نظر قدرت انتقال آب و قابلیت نفوذپذیری حائز اهمیت می باشد. این ماده می تواند به عنوان زهکش عمل نموده و آب باران را از خود عبور دهد و باعث تقویت آب های زیرزمینی شود. در مقاله حاضر، اثر جایگزینی افزودنی معدنی پومیس با سنگ دانه بتن متخلخل با درصد های حجمی ۲۵، ۵۰، ۷۵ و۱۰۰ درصد، بر خصوصیات مقاومت فشاری، ضریب نفوذپذیری و درصد تخلخل بررسی گردید. تحلبل نتایج آزمایشگاهی با استفاده از نرم افزار SAS ۹.۴ در سطح اطمینان ۹۵% برای تمامی نمونه ها انجام شد. نتایج نشان می دهد که با جایگزینی افزودنی پومیس در ساختار بتن متخلخل و حذف متناظر سنگ دانه، مقاومت فشاری نمونه ها، به دلیل خلل و فرج موجود در ساختمان پومیس، کاهش و ضریب نفوذپذیری و درصد تخلخل افزایش می یابد. کاهش مقاومت فشاری با افزایش درصد پومیس برای تمامی نمونه ها نسبت به نمونه شاهد به ترتیب برابر ۴۹/۶۰، ۸۶/۸۳، ۹۶/۸۵ و ۹۹/۸۶ درصد می باشد. افزایش ضریب نفوذپذیری با افزایش درصد پومیس برای تمامی نمونه ها نسبت به نمونه شاهد به ترتیب۱۳/۱۰، ۹۶/۱۴، ۷/۱۸ و ۹۴/۲۴ درصد می-باشد.

بتن متخلخل, پومیس, مقاومت فشاری, ضریب نفوذپذیری, درصد تخلخل