اثر فعالسازهای قلیایی ژئوپلیمر بر مشخصات مکانیکی و دوام بتن های پوزولانی

بهره گیری همزمان از پوزولان ها و ژئوپلیمرها جهت بهبود مشخصات بتن، یکی از حوزه های نسبتا جدید فناوری بتن محسوب می گردد. در این پژوهش از پوزولان های سرباره و زئولیت به عنوان جایگزین بخشی از سیمان در بتن استفاده گردید. همچنین برای کاهش اثرات منفی ناشی از درصدهای بالای جایگزینی پوزولان ها و بررسی اثرات متقابل آنها ، از فعالساز قلیایی استفاده شد. بر اساس نتایج آزمون های تعریف شده، مشخص گردید که افزودن فعالساز به بتن حاوی پوزولان در بازیابی بخشی از افت مشخصات ناشی از مصرف بالای پوزولان، نقش چشمگیری داشت. با افزودن فعالساز به طرح حاوی ۶۰% سرباره، افزایشی به میزان ۵۲.۱% در مقاومت فشاری و ۴۴.۷% در مقاومت الکتریکی برای سن ۲۸ روز مشاهده شد. همچنین طرح حاوی ۶۰% زئولیت که بیشترین افت مقاومت فشاری را با ۵۹.۳% کاهش داشت، منجر به بهبود خواص عایق حرارتی بتن تا ۱۴.۳% نسبت به طرح شاهد گردید.

Keywords:

بتن پوزولانی , زئولیت , فعالساز قلیایی , مقاومت الکتریکی , هدایت حرارتی