محسن اربابی - مدرس مدعو دانشگاه فرهنگیان زاهدان
الهام باهورزهی - دانشجوی کارشناسی آموزش ابتدایی دانشگاه فرهنگیان پردیس رسالت زاهدان

قصه گویی، هنری دیرینه و جذاب است که از دیرباز در میان جوامع بشری رواج داشته است. این هنر نه تنها به عنوان ابزاری برای سرگرمی، بلکه به عنوان روشی برای آموزش و انتقال مفاهیم اخلاقی و فرهنگی نیز مورد استفاده قرار می گرفته است. در عصر حاضر، با وجود گسترش رسانه های جدید، قصه گویی همچنان جایگاه خود را حفظ کرده و به عنوان یکی از فعالیت های محبوب کودکان و نوجوانان شناخته می شود. کتابخانه ها به عنوان مراکزی فرهنگی و آموزشی، می توانند نقشی اساسی در ترویج قصه گویی و افزایش علاقه مندی به خواندن در کودکان ایفا کنند. برنامه های قصه گویی در کتابخانه ها می توانند فرصتی برای کودکان فراهم کنند تا با داستان ها و شخصیت های مختلف آشنا شوند، تخیل خود را پرورش دهند و از لذت خواندن کتاب بهره مند شوند. اهمیت و ضرورت اجرای برنامه های قصه گویی در کتابخانه ها بر پایه فواید متعددی استوار است که این برنامه ها برای کودکان به ارمغان می آورند. قصه گویی به کودکان کمک می کند تا دایره لغات خود را گسترش دهند، مهارت های شنیداری خود را تقویت کنند و با ساختارهای مختلف زبانی آشنا شوند. قصه ها دنیایی از تخیل و خلاقیت را برای کودکان می گشایند و به آنها کمک می کنند تا ایده های جدید را پرورش دهند و به مفاهیم انتزاعی فکر کنند. با وجود اهمیت و ضرورت برنامه های قصه گویی در کتابخانه ها، متاسفانه شاهد استقبال ضعیف دانش آموزان ابتدایی از این برنامه ها هستیم. این امر می تواند ناشی از عوامل مختلفی مانند عدم آگاهی دانش آموزان از فواید قصه گویی، عدم تنوع و جذابیت برنامه های قصه گویی و یا عدم تناسب این برنامه ها با علایق و نیازهای دانش آموزان باشد. در این مقاله به بررسی نقش برنامه های قصه گویی در کتابخانه بر علاقه مندی به خواندن در مدارس ابتدایی می پردازیم. این مقاله به روش تحلیلی-توصیفی انجام خواهد شد. برای جمع آوری اطلاعات از منابع کتابخانه ای و مقالات علمی استفاده خواهد شد.

قصه گویی، کتابخانه، خواندن، مدارس ابتدایی، علاقه مندی، خلاقیت، تخیل، همدلی، دانش