اسماعیل جلیل پیران - دانشگاه شهرکرد
جهانگیر صفری - شهرکرد ، بلوار حافظ ، کوچه ۶ ، مجتمع مهتاب ، واحد ۵.

چکیدهدر دوره معاصر شاعران با گرایشهای گوناگون سیاسی و حتی تفاوت در سطح بهره مندی،نتوانسته اند از اشاره کردن به مصداقهای باورهای دینی در اشعار خود روی گردان باشند.پژمان بختیاری از جمله شاعرانی است که هر چند باورهای مذهبی عمیقی ندارد اما در شعر خود از کاربرد مصادیق دین باوری و وصف امامان شیعه بهره برده است. در این مقاله سعی شده است تا سیمایی کلی از باورهای مذهبی در شعر پژمان بختیاری به تصویر کشیده شود و با دسته بندی این باورها ی مذهبی، ضد و نقیضها و آشفتگی هایی که در دیوان این شاعر معاصر وجود دارد بررسی شود.این بررسی نشان می دهد که پژمان بختیاری،شاعری کاملا مذهبی نیست اما از زیباییهای مذهب در شعرش بی بهره نیست و به خصوص هنگام دلتنگی و خستگی از جهان مادی بیشتر به مذهب و دین و خداوند توجه دارد و به نوعی قلب خسته و دردمند خویش را به این وسیله تسکین می دهد.کلیدواژگان:پژمان بختیاری،دین،مذهب،خداوند

کلیدواژگان:پژمان بختیاری, دین, مذهب, خداوند