تاثیرمحلول پاشی اسید سالیسیلیک بربرخی صفات کمی و کیفی ریشه چغندرقند تحت شرایط کم آبیاری

امروزه کاربرد مواد تنظیم کننده رشد گیاه به منظور کاهش اثرات منفی ناشی از تنش های مختلف مطرح شده است. اسید سالیسیلیک به عنوان یکی از این مواد موجب مقاومت گیاه به تنش های غیرزیستی (شوری، سرما، گرما و خشکی) می شود. جهت بررسی این موضوع در گیاه چغندرقند آزمایشی به صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در 3 تکرار انجام شد. فاکتور اصلی تنش کم آبیاری شامل 3 سطح عدم تنش، تنش ملایم و تنش شدید بود. فاکتورهای فرعی شامل 3 غلظت اسید سالیسیلیک (0، 4/0 و 8/0 میلی مولار) محلول پاشی شده بر روی برگ و دفعات محلول پاشی (1 و 2 مرتبه) بودند. مرتبه اول و دوم محلول پاشی به ترتیب 2 و 3 ماه بعد از کاشت انجام شد. اثر تنش بر عیار قند و راندمان استحصال قند معنی دار بود. بیشترین مقدار این صفات از شرایط تنش ملایم حاصل شد. اثر متقابل تنش و دفعات محلول پاشی بر راندمان استحصال قند و اثر متقابل غلظت و دفعات محلول پاشی بر عملکرد شکر سفید معنی دار بودند. بیشترین عملکرد شکر سفید از 2 مرتبه محلول پاشی اسید سالیسیسلیک با غلظت 4/0 میلی مولار به دست آمد.

Keywords:

چغندرقند , اسید سالیسیلیک , تنش کم آبیاری و محلول پاشی