نقش صفات فیزیولوژیک مقاومت به خشکی درژنوتیپ های پنبه

ایجاد مقاومت به خشکی یکی از اهداف اصلاحی در پنبه است زیرا معمولاً این گیاه در طول دوره رشد خود در معرض دوره های متفاوت خشکی با شدت های مختلف قرار می گیرد. در این رابطه آزمایشی به منظور بررسی نقش صفات فیزیولوژیک در مقاومت به خشکی پنبه به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در 3 تکرار و 4 مرحله نمونه برداری در مراحل غنچه دهی، گلدهی، غوزه دهی و باز شدن غوزه (برداشت) در گلخانه دانشکده علوم زراعی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان انجام شد. تیمارها شامل: پتانسیل های رطوبتی با سه سطح 1- (به عنوان شاهد)، 4- و 8- بار و 4 ژنوتیپ پنبه شامل بلغار 433 و سیندوز 80 به عنوان ژنوتیپ های متحمل و نارابرای و H.A.R به عنوان ژنوتیپ های حساس به خشکی انتخاب شدند. زمانی که 50 درصد بوته ها به مراحل نمونه برداری رسیدند دمای برگ، میزان کلروفیل a ، b و پرولین به تفکیک اندازه گیری شد. نتایج نشان داد تنش خشکی دمای برگ را افزایش و با تشدید تنش میزان پرولین در برگها افزایش یافت، در حقیقت نقش پرولین در ایجاد مقاومت به تنش خشکی بسته به مرحله رشد و شدت تنش متغیر بود.

Keywords:

تنش خشکی , پنبه , صفات فیزیولوژیک , مقاومت به خشکی