پوهنوال سردارخان شیرانی - استاد پوهنحی طب پوهنتون بلخ (نویسنده مسئول)

بدن ما به صورت خودکار می تواند خوب کار نکردن بخش های مختلف خود را شناسایی کند، اما در برخی موارد خودش دچار مشکل می شود. ساخت الکترودهای هوشمند که بتواند سیگنال های طبیعی عصب های مختلف و عکس العمل های دیگر حجرات و انساج ما را بررسی و هرگونه اختلال را شناسایی کند، می تواند گام مهمی در جلوگیری از بیماری های مختلف تلقی شود. شناسایی دقیق ساز و کار ارسال سیگنال به اندام ها و انساج مختلف بدن و شبیه سازی این سیگنال ها می تواند جایگزین مناسب و بدون درد سری برای درمان بسیاری از بیماری ها باشد. همچنین می توان ابزارهایی برای ارزیابی سیگنال های برقی درونی بدن برای پایش کارکرد درست اندام های مختلف طراحی نمود. این وسایل الکترودهااند. الکترودها وسایلی هستند که پتانسیل آیونیک را به پتانسیل الکترونیک تبدیل می نمایند. الکترودها ابتدا سیگنال های حیاتی را از سطح بدن یا از داخل جسم ما که به شکل امواج یا ضربه های میخانیکی اند دریافت و سپس از طریق پردازش، آن را به شکل گراف و انواع مختلف تصاویر تبدیل و نمایش داده که برای تشخیص امراض کمک می نماید. این وسایل منحیث یک رابط بین سیستم های بیولوژیکی و سیستم های الکترونیک وظیفه اجرا می نمایند. فعالیت های برقی در ساختارهای بدن ما یا حسی اند و یا تحریکی (انقباض عضلی). مبدل که جریان آیونیک را در داخل بدن انسان به جریان الکترونیک در الکترود تبدیل می نماید، بایوالکترود نامیده می شود. و اینکه اولین الکترودهای سوزنی طبیعی نیش خزندگان و الکترود زرقی آله تناسلی در زنده جان ها باشد، دور از واقعیت نخواهد بود.

الکترود، بایوالکترود، امپدانس، پتانسیل آیونیک، پتانسیل الکترونیک، سیگنال های حیاتی