زبان به مثابه ابزاری است که در کنار سایر کارکردهای ارتباطی، می تواند در مناسبات بینافردی و اجتماعی نیز نقش آفرینی کند؛ یکی از مهمترین این نقش ها، نقش سیاسی- امنیتی در مناسبات قدرت است. رژیم صهیونیستی، با تمرکز بر زبان فارسی و شناخت مولفه ها و عناصر مهم فرهنگ ایرانی-اسلامی، سعی کرده است که از یک سو با تربیت جوخه های ترور، مقاصد کاملا مغایر با هنجارهای قانونی، عرفی و اخلاقی را دنبال کند و از سوی دیگر، برای دستیابی به نوعی مشروعیت جعلی و دروغین، قرائت باژگونه ای از حقایق را در خصوص ایران و سیاست هایش به مخاطبان فارسی زبان القا و تحمیل نماید. به نظر می رسد یکی از مهمترین و موثرترین راهبرهای موجود درجهت خنثی کردن چنین سیاست ها و رویکردهای خصمانه، کنش متقابل و نشان دادن دست برتر است. بر این اساس، مقاله حاضر به دنبال تبیین ظرفیت عظیم قدرت نرم است تا از این رهگذر، ضمن مطالعه دقیق ابعاد گوناگون آن، در بخش ها و نهادهای مختلف، بر روی زبان عبری، تاریخ و مولفه های فرهنگی رژیم صهیونیستی، تمرکز بیشتری صورت گیرد. این نوشتار با رویکردی تحلیلی و با استفاده از داده های کتابخانه ای به شناسایی و تبیین روابط این عناصر می پردازد. دانشکده ادبیات و زبان های خارجی دانشگاه افسری امام علی(ع) که نقش بسیار برجسته و تعیین کننده ای در تربیت نیروهای متخصص نظامی برعهده دارد، می تواند با برنامه ریزی اصولی و تمرکز بر پژوهش هایی با محوریت زبان و امنیت و همچنین تاسیس رشته ای تحت عنوان «آموزش زبان عبری»، توان اطلاعاتی و به تبع آن قدرت نرم ارتش باصلابت جمهوری اسلامی ایران را بیش از پیش ارتقا بخشد.

امنیت, قدرت نرم, زبان عبری, فرهنگ, دانشگاه افسری امام علی(ع)