رامش رامشینی - دانشجوی دکتری مدیریت ورزشی، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ایران
حسین پیمانی زاد - دانشیار مدیریت ورزشی، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ایران
حسن فهیم دوین - استادیار گروه تربیت بدنی، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ایران
محمدرضا اسماعیل زاده - استادیار گروه تربیت بدنی، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ایران

هدف: هدف پژوهش حاضر طراحی و اعتباریابی مدل توسعه ورزش های پایه بود.روش شناسی: روش پژوهش حاضر ترکیبی- اکتشافی و از نظر هدف کاربردی است. جامعه آماری بخش کیفی شامل خبرگان مرتبط با ورزش های پایه در استان خراسان رضوی در سال ۱۳۹۸ بودند که با روش نمونه گیری هدفمند ۳۵ نفر از آنها انتخاب شدند. بخش کمی نیز مدیران باشگاه ها، مربیان رده های سنی در ورزش های پایه (۳۳۳ نفر) بودند که بر اساس جدول مورگان تعداد ۱۸۱ نفر به عنوان حجم نمونه و با روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. ابزار پژوهش در بخش کیفی مصاحبه و در بخش کمی پرسشنامه ای حاوی ۲ بعد و ۶۳ گویه بود. اعتبار ابزار با روایی همگرا و پایایی با ضرایب آلفای کرونباخ(۸۰/۰) حاصل شد. تجزیه و تحلیل داده های کیفی با روش تحلیل مضمون و برای پاسخ به سوالات پژوهش از روش های آمار توصیفی و آمار استنباطی با کمک نرم افزار SPSS نسخه ۲۱ و LISREL نسخه ۸/۸، استفاده شد. یافته ها: یافته های کیفی پژوهش به شکل گیری دو بعد محوری یعنی راهبردهای سازمانی با ۵ مولفه (راهبردهای مدیریتی، مالی، پژوهشی، نرم افزاری و سخت افزاری) و راهبردهای فراسازمانی با ۳ مولفه (راهبرد اجتماعی، فرهنگی و انگیزشی، راهبرد رسانه ای و راهبرد قانونی و دولتی) منجر شد که ذیل مضمون کلان راهبردهای توسعه ورزش های پایه قرار دارند. همچنین آزمون برازش مدل پژوهش نشان داد که ارزیابی کلی مدل راهبردهای توسعه ورزش های پایه دارای برازش قوی و مطلوب است(۵۴/۰=GOF).نتیجه گیری: مدل نهایی توسعه ورزش های پایه با دو راهبرد سازمانی و فراسازمانی می تواند برای مسئولین و مدیران حوزه سیاست گذاری ورزشی در جهت توسعه ورزش های پایه در مدارس مورد توجه قرار گیرد.

استراتژی های سازمانی, استراتژی های فرا سازمانی, ورزش های پایه