محمود مرادی - دانشجوی دکتری روانشناسی تربیتی، واحد قم، دانشگاه آزاد اسلامی، قم، ایران
مجید ضرغام حاجبی - استادیار گروه روانشناسی بالینی، واحد قم، دانشگاه آزاد اسلامی، قم، ایران
حسن میرزا حسینی - استادیار گروه روانشناسی عمومی، واحد قم، دانشگاه آزاد اسلامی، قم، ایران

هدف از پژوهش حاضر تحلیل اثرات سبک فرزند پروری و عمل به باورهای دینی خانواده ها بر ویژگی های فردی و اجتماعی و تحصیلی دانش آموزان با توجه به نقش میانجی رسانه ها بود. این تحقیق به لحاظ هدف، کاربردی و روش انجام آن، توصیفی از نوع همبستگی (رگرسیون) است. جامعه ی آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دوره دوم مقطع متوسطه شهر قم در سال تحصیلی ۹۹-۱۳۹۸تشکیل می دهند (حدودا ۱۵ هزار دانش آموز دختر و پسر). نمونه آماری پژوهش شامل ۳۷۵ دانش آموز (با توجه به جدول مورگان) هستند که به صورت خوشه ای- تصادفی انتخاب و موردبررسی قرار گرفتند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه سبک های فرزند پروری بامریند(۲۰۱۰)، پرسشنامه باورهای مذهبی(۱۳۷۹)، پرسشنامه ویژگی های شخصیتی نئو طراحی شده توسط مک کری و کوستا(۲۰۱۲) مقیاس رشد اجتماعی واینلند، پرسشنامه عملکرد تحصیلی فام و تیلور(۱۹۹۹) و پرسشنامه محقق ساخته استفاده از رسانه های جمعی بود. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که در سطح ۹۹/۰، سبک های فرزند پروری و عمل به باورهای دینی خانواده ها و رسانه بر ویژگی های فردی و اجتماعی و تحصیلی دانش آموزان تاثیرگذار است و با توجه به آنکه مقادیر به دست آمده از آزمون سوبل بیشتر از ۹۶/۱ می باشد و در سطح اطمینان ۹۵/۰ معنی دار می باشد، می توان نتیجه گرفت که متغیر رسانه به عنوان متغیر میانجی بین متغیرهای عنوان شده عمل می کند.

سبک فرزند پروری, باورهای دینی, ویژگی های شخصیتی, رشد اجتماعی, دانش آموزان