پیش بینی اهمال کاری تحصیلی بر اساس مهارت های حل مسئله و خودتنظیمی هیجانی در دانش آموزان

زمینه و هدف: توجه به توانایی های حل مسئله و خودتنظیمی هیجانی در دانش آموزان بسیار اهمیت دارد، زیرا این مهارت ها ممکن است نقش بسیار مهمی در پیشگیری از اهمال کاری تحصیلی داشته باشند. از این رو این پژوهش، به پیش بینی اهمال کاری تحصیلی بر اساس مهارت های حل مسئله و خودتنظیمی هیجانی در دانش آموزان دختر دوره متوسطه پرداخته است.روش پژوهش: روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر دوره ی دوم مقطع متوسطه شهر یاسوج در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۲ بود. برای انتخاب حجم نمونه از جدول مورگان استفده و تعداد ۳۱۷ نفر بعنوان حجم جامعه آماری در نظر گرفته شد. برای نمونه گیری در این پژوهش، از شیوه نمونه گیری تصادفی خوشه ای چندمرحله ای استفاده شد؛ و جهت جمع آوری اطلاعات از مقیاس مسئله (PSI)، مقیاس اهمالکاری تحصیلی (APQ) ، پرسشنامه راهبردهای تنظیم هیجان گراس (ERQ) استفاده گردید. تجزیه و تحلیل داده ها در این پژوهش با آزمون همبستگی و رگرسیون و با استفاده از نرم افزار SPSS انجام گرفت.یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد که اهمال کاری تحصیلی بر اساس مولفه های مهارت های حل مسئله، مولفه سبک گرایش- اجتناب و اعتماد به حل مسائل قابل پیش بینی نمی باشد. ولی بر اساس مولفه کنترل شخصی قابل پیش بینی می باشد. همچنین خودتنظیمی هیجانی می تواند اهمال کاری تحصیلی در دانش آموزان دختر دوره متوسطه دوم پیش بینی کنند (۰/۰۵>P) .نتیجه گیری: بر اساس یافته های این پژوهش می توان نتیجه گرفت که دانش آموزانی که در مهارت های حل مسئله قوی هستند و از مهارت های خودتنظیمی هیجانی مطلوبی برخوردارند، احتمالا به میزان کمتری به اهمال کاری تحصیلی مبتلا می شوند. این مهارت ها نه تنها به آنها کمک می کنند تا مسائل را بهتر تحلیل کنند و راه حل های مناسبی برای آنها پیدا کنند، بلکه از طریق مدیریت هیجان هایشان و تنظیم خودشان بهتر می توانند در مواجهه با چالش ها و مسائل تحصیلی عملکرد بهتری داشته باشند. در نتیجه، توسعه این دو مهارت می تواند به پیشگیری از اهمال کاری تحصیلی کمک کند و دانش آموزان را برای موفقیت در محیط تحصیلی آماده تر کند.

Keywords:

اهمال کاری تحصیلی , مهارت های حل مسئله و خودتنظیمی هیجانی