مریم عظیمی کوهی - گروه تر بیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه فنی و حرفه ای، مشهد
علی غفاریان پناهی - گروه تر بیت بد نی و علوم ورزشی، دانشکده علوم انسا نی، دانشگاه فنی و حرفه ای، مشهد
پریسا فتاح پور - گروه تر بیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه فنی و حرفه ای، مشهد

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر تمرینات ایروبیک و نوروفیدبک بر اضطراب صفتی- حالتی و اضطراب حالتی-رقابتی از ورزشکاران حرفه ای پرتاب دارت مشهد بود. روش پژوهش از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمو ن -پس آزمون با گروه کنترل بود. نمونه آماری این پژوهش را ۳۶ نفر از از ورزشکاران حرفه ای پرتاب دارت مشهدتشکیل دادند که به صورت نمونه گیری هدفمند انتخاب شده و به صورت تصادفی در سه گروه ایروبیک ونوروفیدبک (دو گروه آزمایش ۱۲ نفر و کنترل ۱۲ نفر) جایگزین شدند. پرسشنامه اضطراب صفتی-حالتیاشپیلبرگر و سیاهه اضطراب حالتی- رقابتی مورد استفاده قرار گرفت. گروه ایروبیک و نوروفیدبک به مدت ۱۰جلسه نیم ساعته پروتکل تمرینی خاص خود را انجام دادند. اما گروه کنترل مداخله ای دریافت نکردند. برایبررسی تفاوت معنادار در عملکرد گروه ها از آزمون تحلیل کوواریانس آزمون تعقیبی استفاده شد. نتایج نشانداد که :بین تاثیر تمرینات ایروبی ک، نوروفیدبک و کنترل بر اضطراب صفتی- حالتی ورزشکاران پرتاب دارتتفاوت معناداری وجود دارد. همچنین نتایج آزمون LSD نشان داد که بین گروه تمرین ایروبیک و نوروفیدبکدر اضطراب صفتی- حالتی ورزشکاران پرتاب دارت تفاوت معنادار ی وجود ن دارد. بین تمرین نوروفیدبک وکنترل در اضطراب صفتی ورزشکاران پرتاب دارت تفاوت معناداری وجود دارد و بین تمرینات ایروبیک و کنترلدر اضطراب صفتی ورزشکاران پرتاب دارت تفاوت معناداری وجود ندارد.در نتیجه بنابراین تمرینات نوروفیدبکدر این آزمون بهترین نتیجه را کسب کرده است.

تمرینات ایروبیک ، نوروفیدبک ، پرتاب دارت ، اضطراب