عبدالمحمد مهدوی - استادیار، دکترای تخصصی مدیریت سیستم ها، دانشکده علوم اجتماعی و اقتصاد
مهتا جودزاده - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته مدیریت، دانشکده اقتصاد و علوم اجتماعی، دا

توسعه پژوهشی، فناوری و نوآوری به ندرت حاصل فعالیت فرد یا شرکت خاصی است و در اکثر موارد حاصل فعالیت شبکه ای از اجزا و مستلزم روابط مناسب این اجزا است. مجموعه این اجزا و روابط میان آن ها باید جریان دانش( از شکل گیری ایده تا تبدیل شدن آن به محصول یا خدمتی قابل عرضه) را تسهیل کند و ارتباط این مهم با ساختار جدید دانشگاه ها و موسسات پژوهشی مرتبط است و بحث مهندسی مجدد را تداعی می کند. مهندسی مجدد 1 و مهندسی ارزش امروزه به عنوان رویکردهای نوین از دریچه ى کاملا جدیدی به سازمان ها می نگرند. در حال حاضر در دوره ای به سرمی بریم که تغییرات آن به مراتب بنیادی تر از تغییر و تحولات صنعتی است، از همین رو سازمان ها برای حفظ بقا و حضور خود در صحنه ى رقابت، ناگزیر به دگرگونی و استفاده از تازه ترین دستاوردهای تکنولوژی برای دست یابی به بالاترین سطح بهبود توانایی های خود و کارکنان شان هستند. مدیران موسسات و سازمان ها نیاز دارند تا با مفاهیم مهندسی مجدد فرآیندهای کسب و کار و همچنین چگونگی اداره نیروی انسانی شاغل در سازمان خویش آشنا شوند. امروزه مهندسی مجدد به یکی از داغترین بحثهای مدیریتی تبدیل شده است. که بر طراحی مجدد فرآیندهای کاری جهت دستیابی به بهره وری و مزیت رقابتی تمرکز می کند. در سال های اخیر، دانشگاه ها نیز به دلیل پیشرفت در فناوری، افزایش هزینه آموزش، رقابت جهانی و انتظار جامعه، با چالش ها و بحران های زیادی روبرو هستند، و بسیاری از آنها به اقدام های مهندسی مجدد و طراحی مجدد فرآیندهای خود روی آورده اند. در حال حاضر در عرصه آموزش عالی بسیاری از دانشگاه ها از برنامه های مهندسی مجدد و طراحی مجدد در فرآیند های اداری خود بهره می گیرند، برخی از این دانشگاه ها که گزارش هایی در مورد برنامه هایشان اعلام نموده اند عبارتند از دانشگاه های Delaware, Virginia, Sheffield, Kansas, Maryland و بسیاری از دانشگاه های دیگر. لذا مقاله حاضر به بحث و بررسی پیرامون این موضوع پرداخته است. روش گردآوری داده ها از نوع کتابخانه ای و بررسی پیشینه های تحقیقات مرتبط با موضوع تحقیق بوده است و شیوه تجزیه و تحلیل داده از نوع محتوایی می باشد.

پژوهش، مدیریت پژوهش، فناوری، دانشگاه، مراکز پژوهشی