وصال سلاجقه تذرجی - دانشجوی کارشناسی رشته آموزش ابتدایی، دانشگاه خواجه نصیر الدین طوسی کرمان
پارسا ثمره فکری - دانشجوی کارشناسی رشته آموزش ابتدایی، دانشگاه خواجه نصیر الدین طوسی کرمان
امیرمهدی حیدری جامع بزرگی - دانشجوی کارشناسی رشته آموزش ابتدایی، دانشگاه خواجه نصیر الدین طوسی کرمان

حضور در مدرسه به کودکان کمک می کند بسیاری از مهارت های اجتماعی را یاد بگیرند. به آنها کمک می کند شخصیت اجتماعی خود را بسازند و به کمک آن در اجتماع نسبتا بزرگی چون مدرسه و سپس بیرون از آن، خود را بروز و نمایش دهند. اما موضوعی که گاهی اوقات می تواند برای خانواده ها مشکل آفرین باشد، عدم علاقه و انگیزه دانش آموز به حضور در مدرسه است . اغلب والدین با وجود اینکه تمام امکانات لازم و رفاهی را در اختیار فرزند خود قرار داده اند، اما فرزندشان از رفتن به مدرسه اجتناب می کند، خودش را به مریضی می زند و یا حتی از مدرسه فرار می کند، هر کاری انجام می دهد تا به مدرسه نرود. غالبا دانش آموزان دچار مشکلاتی شده اند که به مدرسه نمی روند و شرایط آزار دهنده متعددی باعث ایجاد ترس و اضطراب در آن ها می شود. در این مواقع که دانش آموز از رفتن به مدرسه امتناع می کند، برای بسیاری از خانواده ها، خود دانش آموز و حتی کارکنان مدرسه مشکل استرس زایی به حساب می آید. نگرانی والدین قابل درک است ، چرا که کودکان و نوجوانانی که از رفتن به مدرسه اجتناب می کنند، به احتمال بیشتری در آینده دچار مشکلات تحصیلی ، شغلی و ارتباطی می شوند. در این مقاله توضیحاتی در خصوص نشانه ها، علت های زیر بنایی و نحوه برخورد با بی علاقگی دانش آموز به مدرسه ، ارائه شده است .

آموزش و پرورش، مقطع ابتدایی ، تحصیل ، بی علاقگی به مدرسه