لیلا زمانی گندمانی - کارشناسی الهیات، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد

دوران دبیرستان مرحله ای حساس در شکل گیری هویت و باورهای دانش آموزان است . در این دوره گرایش به معنویات و انجاماعمال مذهبی از جمله نماز میتواند نقش مهمی در زندگی فردی و اجتماعی آنها ایفا کند با این حال بسیاری از دانش آموزان دراین دوره با چالشهایی در زمینه اقامه نماز روبرو هستند. در این پژوهش به بررسی روشهای مختلف برای علاقه مند کردن دانش آموزان دبیرستانی به خواندن نماز پرداخته شده است . یافته ها نشان میدهد که عوامل متعددی در این زمینه نقش دارند از جمله :الگوبرداری : رفتار و گفتار والدین معلمان و سایر بزرگسالان مورد احترام دانش آموزان میتواند تاثیر بسزایی در گرایش آنها به نمازداشته باشد.ایجاد فضای مناسب : فراهم کردن فضایی آرام و دلنشین درمدرسه و منزل به عنوان مکانی برای اقامه نماز می تواند انگیزه دانش آموزان را افزایش دهد.آموزش صحیح : آموزش احکام و فلسفه نماز به شیوه ای جذاب و کارآمد میتواند درک دانش آموزان از این فریضه الهی را عمیق تر کند.تشویق و تلقین : تشویق و قدردانی از دانش آموزانی که نماز می خوانند به ویژه در جمع همسالان میتواند انگیزه آنها را برای ادامه این مسیر تقویت کند.ایجاد زمینه های تجربه معنوی : برگزاری اردوها، جلسات مذهبی و برنامه های معنوی می تواند به دانش آموزان در تجربه لذت وآرامش عبادت و ارتباط با خداوند کمک کند.با توجه به یافته های این پژوهش میتوان نتیجه گرفت که علاقه مند کردن دانش آموزان دبیرستانی به خواندن نماز نیازمند برنامه ریزی و تلاش هدفمند از سوی خانواده مدرسه و جامعه است با به کارگیری روشهای مناسب و ایجاد فضایی مثبت و دلنشین میتوانگامی موثر در جهت تربیت نسلی متعهد و معنوی برداشت .

نماز، دانش آموزان دبیرستانی ، علاقه مند کردن، الگوبرداری ، آموزش، تشویق ، تجربه معنوی