شه زاد ابراهیمی پور - کارشناسی ارشد جغرافیا
منصوره ابراهیمی پور - کارشناسی ارشد زیست گیاهی
شهلا عامری شهرابی - کارشناسی جغرافیا

مقاله حاضر از نوع توصیفی و از لحاظ گردآوری اطلاعات از نوع کتابخانه ای است این پژوهش در نظر دارد با بیان تعاریف و دیدگاههای مختلف به بررسی و شناسایی اثرگذاری آموزش تفکر محور بر میزان یادگیری دانش آموزان بپردازد. این پژوهش با هدف بررسی جایگاه آموزش تفکر محور در نظام تعلیم و تربیت کشور، چالش های و راهبردهای آن انجام گرفت. پژوهش گر پس از تعاریفی از انواع تفکر( تفکرمنطقی، انتقادی و خلاق) در بخش ادبیات موضوع نتایج برخی پژوهش های پیشین در رابطه با جایگاه تفکر را بررسی می نماید. سپس به چالش های نظام تعلیم و تربیت در رابطه با آموزش تفکر محور در چند بخش معلم، کتاب درسی و روش های تدریس اشاره نموده تا بتواند در بخش راهبردها برخی راهکارهای عملی را تبیین نماید. ازجمله توجه به تفکر انتقادی در برنامه درسی، شکوفایی تفکر خلاق، فرصت دادن به دانش آموزان برای ابراز عقیده، توجه به تفاوت های فردی، بکار گیری روش های تدریس فعال و استفاده از الگوهای خلاق. آنچه از نتیجه این تحقیق بر می آید مبتنی بر این است که در آموزشی که بر پایه تفکر نبوده و حافظه محور باشد یادگیری فعال نبوده و خروجی چنین نظامی افرادیست که نمی توانند در لحظات حساس و مهم زندگی تصمیمات منطقی و خلاقانه بگیرند

آموزش، تفکر محور، یادگیری، اثرگذاری