کبری جهانگیری نژاد - کارشناسی آموزش ابتدایی
تهمینه بخشی زاده - کارشناسی گرافیک
راضیه حسینی - کارشناسی آموزش ابتدایی

مقاله حاضر از نوع توصیفی و از لحاظ گردآوری اطلاعات از نوع کتابخانه ای است که با توجه به نظرات اندیشمندان این عرصه به رشته تحریر در آمده است. هدف از نگارش این مقاله بررسی نقش راهبردهای تربیتی بر مهارت های اجتماعی کودکان با اختلالات هیجانی-رفتاری میباشد. مهارت های اجتماعی به انجام رفتارهای خاص مطابق با هنجارها و الزامات محیط اجتماعی و تعاملات بین فردی، و انجام ندادن یا عدم بروز رفتارهای ناپسند اجتماعی اطلاق می گردد. دارا بودن این مهارت ها استقلال، قابلیت پذیرش و کیفیت مطلوب زندگی را بهبود بخشیده و برای سازش یافتگی اجتماعی و کارکرد بهنجار فرد، مهم هستند. مهارت های اجتماعی یک فرد بر توانایی او در بازی کردن، یادگیری، کار، و مشارکت در فعالیت های تفریحی در طول زندگی تاثیر می گذارد. افراد با مشکلات در مهارت ها و قابلیت های اجتماعی مناسب، در معرض مواجه شدن با پیامدهای منفی از قبیل طرد شدن توسط همسالان، ظهور اختلالهای روان شناختی، اخراج از مدرسه، گوشه گیری، جرم و جنایت و عملکرد تحصیلی پایین هستند.

مهارت های اجتماعی، دانش آموزان، محیط، آموزش، تعامل، آموزش مهارت های اجتماعی