پرویز درویشی
اصغر لشنی زادگان
هجیر کریمی
محسن محمدی

دراین مقاله توانایی یک گونه باکتری اخیرا جداسازی شده Enterobacter cloacea (ERCPPI-1) در فرایند کاهش بیولوژیکی لجن نفتی آمیخته با خاک در محیط آبی مورد ارزیابی قرارگرفته است. لجن نفتی مورد آزمایش مربوط به یک سایت آلوده در اطراف پالایشگاه شیرازمیباشد .این خاک آلوده به لجن نفتی سیاه و چسبنده، دارای قدمت آلودگی بالا و دارای بیش از(w/w) 66 % هیدروکربن نفتی بوده که از این مقدار حدود(w/w) 32 % آن آسفالت و رزین میباشد. بررسی تاثیر پارامترهای هوادهی ، غلظت ، زمان و افزودن مواد بی اثر (شن) و تطبیق نتایج کمی بدست آمده با مشاهدات کیفی نشان داد که در اثر فعالیت باکتری، ایجاد تجمع و تشکیل توده های فشرده خاک آلوده به لجن در محیط مایع موجب کاهش دسترسی بیولوژیکی مناسب و در نتیجه کاهش راندمان فعالیت میکروارگانیسم میگردد. گونه مذکور توانست در مدت 90روز حدود (w/w)31% از کل هیدروکربنهای نفتی موجود در نمونه را حذف نماید که با در نظر گرفتن میزان و سنگینی آلودگی اولیه و همچنین مدت زمان عملیات در مقایسه با موارد مشابه ، این میزان از حذف قابل قبول میباشد.بررسی عملکرد باکتریهای درونزای خاک نیز نشان داد که خاک مزبور از پتانسیل باکتریایی قابل قبولی برخوردار میباشد. بطوری که عملکرد این باکتریها در مدت 30 روز در حضور ماده بی اثر منجر به حذف حدود (w/w) 29 % از کل هیدروکربنهای نفتی گردید. درحالی که در شرایط مشابه ، گونه جداسازی شده توانست (w/w) 5/24 % از کل هیدروکربنهای نفتی را حذف نماید.

لجن نفتی – کاهش بیولوژیکی– کل هیدروکربنهای نفتی– Enterobacter cloacea