بررسی میزان فرسودگی شغلی و خودکارآمدی مقابله ای پرستاران شهر یزد طی پاندمی کووید ۱۹
عنوان مقاله: بررسی میزان فرسودگی شغلی و خودکارآمدی مقابله ای پرستاران شهر یزد طی پاندمی کووید ۱۹
شناسه ملی مقاله: JR_IJNR-19-2_001
منتشر شده در در سال 1403
شناسه ملی مقاله: JR_IJNR-19-2_001
منتشر شده در در سال 1403
مشخصات نویسندگان مقاله:
اعظم سلطانی نژاد - Jiroft university of medical sciences
آزیتا آریایی نژاد - Shahid Sadoughi school of Nursing and Midwifery, Yazd University of Medical Sciences
فاطمه فتحی - Shahid Sadoughi University of Medical Sciences
فاطمه صدر - Shahid Sadoughi University of Medical Sciences
محمد ادهم - Shahid Sadoughi University of Medical Sciences
مهدی شمالی احمد آبادی - , Education department, Ardakan
خلاصه مقاله:
اعظم سلطانی نژاد - Jiroft university of medical sciences
آزیتا آریایی نژاد - Shahid Sadoughi school of Nursing and Midwifery, Yazd University of Medical Sciences
فاطمه فتحی - Shahid Sadoughi University of Medical Sciences
فاطمه صدر - Shahid Sadoughi University of Medical Sciences
محمد ادهم - Shahid Sadoughi University of Medical Sciences
مهدی شمالی احمد آبادی - , Education department, Ardakan
مقدمه:پرستاران در خط اول مبارزه با کرونا، در معرض عوارض روانشناختی مانند اضطراب، افسردگی و فرسودگی شغلی بودند. خودکارامدی به عنوان یکی از عوامل مهم کنترل کننده فرسودگی شغلی پرستاران شناسایی شده است. هدف از انجام این مطالعه بررسی میزان فرسودگی شغلی و خودکارامدی مقابلهای پرستاران شهر یزد طی پاندمی کرونا می باشد.
روش: این مطالعه توصیفی تحلیلی روی پرستاران مراقب بیماران مبتلا به کرونا در شهر یزد انجام شد. با استفاده از نمونهگیری طبقهای تصادفی و پرسشنامه فرسودگی شغلی مسلش و خودکارامدی مقابلهای چسنی دادهها جمعآوری گردید و با نرم افزار آماری SPSS نسخه ۲۶ آنالیز گردید. (سطح معناداری ۰۵/۰>p)
یافته ها:۲۰۰ پرستار (نرخ پاسخدهی ۴/۶۹%) پرسشنامهها را تکمیل کردند. میانگین فرسودگی شغلی پرستاران ۳۸/۱۷± ۳۵/۴۴ (دامنه ۹۹-۴ ) و خفیف بود. فرسودگی شغلی پرستاران مرد در ابعاد خستگی هیجانی و مسخ شخصیت به طور معناداری بالاتر از پرستاران زن بود (به ترتیب ۰۲/۰ و ۰۱/۰P= ). پرستاران با سابقه کاری بین ۵ تا ۱۰ سال خستگی هیجانی بالاتر و پرستاران پیمانی نیز فرسودگی شغلی بالاتر در مقایسه با سایر پرستاران داشتند. (سطح معناداری ۰۵/۰ P <)
میانگین خودکارامدی مقابلهای پرستاران ۶۷/۳۶± ۵۶/۱۲۵ (دامنه ۲۴۰-۲۶ ) و کمتر از متوسط بود. پرستاران با تحصیلات فوق لیسانس بیشتر از سبک مقابله مساله مدار استفاده میکردند. تفاوت معناداری در سایر متغیرهای سن، جنسیت و وضعیت تاهل پرستاران در خودکارامدی مقابلهای و ابعاد آن وجود نداشت و خودکارامدی و ابعاد آن بر حسب ویژگیهای شغلی پرستاران (سابقه خدمت، نوع استخدام و شیفت کاری) نیز نفاوت معناداری نداشت.( ۰۵/۰ P >)
نتیجه گیری: در این مطالعه پرستاران فرسودگی شغلی خفیفی داشتند ولی خودکارامدی مقابلهای آنها نزدیک متوسط بود. مطالعات بیشتر در بررسی فرسودگی شغلی پرستاران برای حفظ آمادگی آنان در مقابله با بحرانها توصیه میشود. مدیران پرستاری می توانند از کمک پرستاران فوق لیسانس در آموزش سبک مقابله ای مساله مدار به دیگر پرستاران استفاده کنند.
کلمات کلیدی: Burnout, Coping Self-Efficacy, Covid-۱۹, Nurse, فرسودگی شغلی, خودکارامدی مقابله ای, کووید ۱۹, پرستار
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/2000965/