سید علی نظام زاده - محقق دکترا، گروه پوشش های سطح و خوردگی، پژوهشگاه رنگ، تهران، ایران، صندوق پستی:۶۵۴-۱۶۷۶۶۵.
رضا امینی - دانشیار، گروه روکش های سطح و خوردگی، پژوهشگاه رنگ، تهران، ایران، صندوق پستی:۶۵۴-۱۶۷۶۶۵.
پونه کاردر - دانشیار، گروه روکش های سطح و خوردگی، پژوهشگاه رنگ، تهران، ایران، صندوق پستی:۶۵۴-۱۶۷۶۶۵.

محافظت در برابر خوردگی فلزات، سال ها دغدغه ی پژوهشگران بوده است. در نتیجه برای گسترش کاربرد فلزات، از روش های گوناگونی برای افزایش مقاومت به خوردگی آن ها استفاده می شود. در این پژوهش، از میان فناوری های اصلاح سطحی، پوشش های تبدیلی به دلیل تشکیل رسوب یکنواخت بر روی سطح فلز، بهبود چسبندگی لایه ی اعمالی بعدی، کاربری آسان و به صرفه بودن، بیشتر مورد توجه قرار گرفته است. همچنین این پوشش ها مانند یک سد فیزیکی میان زیرلایه و محیط عمل می کنند و علاوه بر محافظت در برابر خوردگی، با افزایش انرژی سطحی، چسبندگی پوشش آلی به زیرآیند فلزی را بهبود می بخشند. در سال های اخیر تلاش شده است تا با اضافه نمودن انواع افزودنی ها، ویژگی های پوشش های تبدیلی بر روی سطوح فلزی بهبود داده شود. در این راستا افزودنی ها به صورت عناصر خاکی کمیاب (به دلیل سازگاری با محیط زیست) به پوشش تبدیلی افزوده شدند تا مقاومت آن را در برابر خوردگی افزایش دهد. اما عیب بزرگ این پوشش ها، تشکیل ترک در پوشش نهایی است. بنابراین، در این تحقیق، به بررسی راه حل برای ازبین بردن ترک در پوشش های تبدیلی، پرداخته شده است.

پوشش های ضد خوردگی, عناصر کمیاب خاکی, پوشش های تبدیلی, آماده سازی سطح, ژلاتین- کیتوسان