امیرحسین حاجی حسنی - معلم مقطع ابتدایی ؛ اداره آموزش و پرورش شهرستان ابهر

تحصیل در مقطع ابتدایی مرحله ای حیاتی در زندگی کودکان است که نه تنها به رشد علمی آن ها کمک می کند، بلکه نقشی اساسی در توسعه اجتماعی و عاطفی آنان دارد. با این حال، یکی از چالش های عمده ای که دانش آموزان ابتدایی ممکن است با آن مواجه شوند، استرس ناشی از دوری از خانواده است. این مسئله به خصوص در سنین پایین تر که کودکان هنوز به طور کامل توانایی های لازم برای مدیریت احساسات خود را کسب نکرده اند، بیشتر به چشم می خورد. استرس و دوری از خانواده از جمله مسائل روانشناختی مهمی هستند که می توانند تاثیرات قابل توجهی بر سلامت روانی و جسمی دانش آموزان ابتدایی داشته باشند. دوران ابتدایی به عنوان یکی از مراحل حساس و بنیادین زندگی کودکان، نقش مهمی در شکل گیری شخصیت، نگرش ها و توانمندی های آنان ایفا می کند. در این مرحله، دانش آموزان با چالش ها و تغییرات فراوانی مواجه می شوند که می تواند منجر به بروز استرس شود. این چالش ها شامل تطبیق با محیط جدید مدرسه، فشارهای درسی، تعامل با همسالان و دوری از خانواده به دلیل ساعات طولانی حضور در مدرسه است. دوری از خانواده به ویژه برای کودکان در سنین پایین می تواند منبع مهمی از استرس باشد. کودکان در این سنین به وابستگی عاطفی قوی به والدین و محیط خانواده نیاز دارند تا احساس امنیت و حمایت کنند. این وابستگی به خانواده نقش مهمی در تقویت احساس اعتماد به نفس و کاهش اضطراب دارد. دوری از این محیط حمایتی می تواند منجر به بروز احساساتی مانند تنهایی، نگرانی و بی قراری شود. در این پژوهش که به شیوه مروری و با مطالعه کتابخانه ای و مراجعه به مقاله ها و تحقیق های چاپ شده و مطالب دیجیتالی گرد آوری شده است و سعی بر آن شده که به بررسی مسئله استرس و دوری از خانواده در دانش آموزان ابتدایی و راهکارهای آن پرداخته شود. نتایج به دست آمده حاکی از آن است که مسئله استرس و دوری از خانواده در دانش آموزان ابتدایی از اهمیت بالایی برخوردار است و می تواند تاثیرات عمیقی بر روند تحصیلی و رشد روانی آن ها داشته باشد. با ارائه برنامه های حمایتی و آموزشی جامع و هماهنگ بین مدارس و خانه ها، می توان به کاهش این مشکلات کمک کرد و بهبودی چشمگیری در وضعیت روانی و عاطفی دانش آموزان داشت.

استرس ، اضطراب ، والدین ، دانش آموزان ، دوری