محمد منصورآبادی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی مخازن هیدروکربوری دانشگاه آزاد اسلامی
ریاض خراط - دانشیار ، مهندسی شیمی ، عضو هیئت علمی دانشگاه صنعت نفت.
مسعود آقاجانی - استادیار ، مهندسی شیمی ، عضو هیئت علمی دانشگاه صنعت نفت.
محمدحسین غضنفری - استادیار ، مهندسی مخازن هیدروکربوری ، عضو هیئت علمی دانشگاه صنعتی شری

نحوه استخراج و بهره برداری از منابع عظیم نفتی مشکلی بوده است که همواره پیش روی مهندسان نفت و مخزن وجود داشته است. معمولاً 5 تا 30 درصد نفت درجا (oil in place) به وسیله فشار خود مخزن قابل استحصال است اما باقیمانده آن باید به یکی از روشهای ازدیاد برداشت استحصال شود . تزریق آب، گاز و تزریق همزمان آب و گاز به عنوان روشهایی برای برداشت هر چه بیشتر نفت باقیمانده می توانند قابل اجرا باشند. امروزه تزریق گاز به عنوان دومین روش ازدیاد برداشت نفت محسوب می شود. مقدار نفت باقیمانده در ناحیه جاروب شده توسط گاز بسیار کم است. اما میزان جابجایی حجمی توسط گاز تزریقی همیشه موجب نگرانی بوده است که این به دلیل نسبت تحرک بالای گاز تزریقی نسبت به نفت مخزن می باشد. به همین دلیل فرآیند تزریق متناوب و همزمان آب و گاز برای کنترل پروفایل جریان سیالات در نظر گرفته می شود. بازده جابجایی میکروسکوپیک بالای گاز (در مقیاس حفره) و همچنین بازده جابجایی حجمی بالای آب (مقیاس ماکروسکوپیک) به طور قابل ملاحظه ای تولید نفت را در جبهه جلویی آب افزایش می دهد. در این مقاله قصد داریم با استفاده از شبیه سازی توسط نرم افزار شبیه ساز Eclipse چهار روش تزریق متناوب آب و گاز (WAG) ، تزریق همزمان آب و گاز (SWAG) ، روش انتخابی تزریق همزمان آب و گاز (SSWAG) و روش تزریق همزمان آب و گاز بهبود یافته (MSWAG) را بررسی کرده و نتایج حاصله را با هم مقایسه کنیم تا بهترین سناریو تزریق برای مخزن مورد مطالعه مشخص گردد.با توجه به نتایج حاصله روش تزریق همزمان آب و گاز بهبود یافته (MSWAG) بهینه ترین سناریو تزریق برای مخزن مورد نظر است

ازدیاد برداشت نفت ، مخازن شکافدار، شبیه ساز ی ، تزریق همزمان آب و گاز ، تزریق متناوب آب و گاز ، SSWAG ، MSWAG