محمد منتظری - مدرس دانشگاه و معاون پشتیبانی شرکت متروی تهران و مدیر دفتر هماهنگی UITP د
هابل درویشی - مدیرعامل و عضو هیئت مدیره شرکت مترو تهران

در چند دهه اخیر مشکلات حمل ونقل در کلانشهر تهران، به صورت بزرگترین معضل شهر رخ نموده که یکی از عواقب ناگوار آن، پیدایش آلودگی هوا میباشد که خسارات وارده به اقتصاد ملی ناشی از آن بالغ بر میلیاردها ریال است. با توجه به سهم عمده منابع متحرک در آلودگی هوای تهران، توسعه سیستم حملونقل ریلی به عنوان روش بهینه انتقال مسافر، یک گزینه اجتناب ناپذیر به نظر میرسد.. برای حمل معضل ترافیک و تبعات ناشی از آن، حملونقل ریلی بیشترین کارآیی موثر و مستمر را در برابر انرژی مصرفی نسبت به سایر شقوق حملونقل ایجاد مینماید و این در حالی است که کمترین آسیب به محیط زیست وارد میشود. در این مقاله ضمن بررسی منابع آلودهکننده به تحلیل قانون توسعه حمل و نقل عمومی و مدیریت مصرف سوخت و عملکرد شرکت مترو تهران پرداخته شده است. همچنین مزایای مترو معرفی و میزان صرفهجوهایی حاصل به صورت کمی مورد بررسی قرار میگیرد و در پایان رابطه مترو و آلودگی هوا با رویکرد تحلیل سیستم مدلسازی میگردد.

آلودگی هوا، مترو، صرفه جویی، حمل ونقل