ارایه مدل بهینه امدادرسانی و ارتباطات نهادها در شبکه های درون شهری

بحرآن های طبیعی همه ساله خسارات زیادی به زیرساختهای حمل ونقل وارد کرده و علاوه بر اختلال در سفرها ، باعث ایجاد مشکلات فراوانی در عملیات امداد و نجات حادثه دیدگان میشود. عملیات امداد و نجات و کمک رسانی به حادثه دیدگان در کمترین زمان از اهمیت ویژهای برخوردار است. افزایش جمعیت، بالا رفتن حجم سفرها و تراکم ترافیکی موجود در شبکه حمل ونقل، باعث ناکارآمدی مراکز مدیریت اضطراری در اعزام سریع خودروهای امدادی برای کاهش تلفات ناشی از حوادث شده است. طراحی یک مدل خوب امدادرسانی بادرنظر گرفتن کلیه امکانات در شرایط بهینه میتواند تأثیرات مثبت اجتماعی، زیست محیطی و همچنین اقتصادی داشته باشد. در پژوهش پیشرو با شناسایی پارامترهای اصلی امداد جادهای و همچنین روابط و مدلهایی که در نقاط مختلف دنیا استفاده میشود بهترین مورد برای شرایط کشور انتخاب میگردد که در این راستا الگوریتم ژنیک به عنوان راهکار بهینه مدلسازی مدیریت امداد در حوادث طبیعی در نظر گرفته شد. علاوه بر الگوریتم ژنتیک نرم افزار cplex و روش کدگذاری نیز با توجه به معابر کشور به صورت کاندیدا بررسی دقیقتری شدند. الگوریتم ژنتیک به عنوان روش بهبنه سازی علاوه بر شبیه سازی شرایط نزدیک به واقعیت موجب کاهش زمان امداد، تسریع واکنشهای هنگام بحران و بهبود تعاملات میان ارگانی و شرایط برنامه ریزی حمل و نقل برای مدیران بحران میگردد. در نهایت مدل ریاضی با توجه به روش مذکور ارایه شده است.

Keywords:

مدل بهینه , امدادرسانی , معابر درون شهری