محمدرضا نظاری - کارشناسی ارشد حسابداری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مسجد سلیمان، مسجد سلیمان، ایران.
رضا رستمی نیا - استادیارحسابداری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شوشتر، شوشتر، ایران.
زلیخا مرسلی ارزنق - گروه مدیریت و حسابداری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد کرج، ایران.
علی تامرادی - مربی حسابداری، دانشگاه پیام نور، مرکز رامهرمز، رامهرمز، ایران.

هدف کلی پژوهش حاضر بررسی تاثیر بررسی تاثیر تخصص مالی مدیران بر رابطه بین مشغله کاری مدیر عامل و کارایی سرمایه گذاری در نیروی کار شرکت ها می باشد، به این منظور ابتدا تاثیر مشغله کاری مدیر عامل بر کارایی سرمایه گذاری در نیروی کار شرکت ها مورد بررسی قرار می گیرد، سپس تاثیر تخصص مالی مدیران بر کارایی سرمایه گذاری در نیروی کار شرکت ها بررسی می شود و در نهایت تاثیر تخصص مالی مدیران بر رابطه بین مشغله کاری مدیر عامل و کارایی سرمایه گذاری در نیروی کار شرکت ها مورد مطالعه قرار می گیرد. جهت آزمون فرضیه های پژوهش از اطلاعات ۱۵۰ شرکت از شرکت های بازار سهام کشور ایران در دوره زمانی ۷ ساله (یعنی از سال مالی ۱۳۹۴ تا ۱۴۰۰) استفاده شده است. برای تجزیه و تحلیل آماری داده های پژوهش از نرم افزار اویوز ورژن ۹ استفاده شده است. جهت آزمون فرضیه ها از مدل های رگرسیون چندگانه با روش داده های تابلویی انجام شد. همچنین جهت انتخاب روش اثرات تصادفی و ثابت از ازمون هاسمن و به روش اثرات تصادفی استفاده شده است. به طور کلی خلاصه نتایج حاصل از آزمون مدل های پژوهش نشان می دهد در بازار سهام کشور ایران، مشغله کاری مدیر عامل و کارایی سرمایه گذاری در نیروی کار تاثیر منفی معناداری دارد. این بدان معناست که با افزایش مشغله کاری مدیر عامل، کارایی سرمایه گذاری در نیروی کار کاهش پیدا می کند. همچنین نتایج پژوهش حاکی از آن است که تخصص مالی مدیران موجب افزایش کارایی سرمایه گذاری در نیروی کار شرکت ها می شود. در نهایت نتایج پژوهش نشان داده است که تخصص مالی مدیران بر رابطه بین مشغله کاری مدیر عامل و کارایی سرمایه گذاری در نیروی کار تاثیر کاهشی معناداری دارد. در واقع با افزایش تخصص مالی مدیران رابطه منفی بین مشغله کاری مدیر عامل و کارایی سرمایه گذاری در نیروی کار کاهش پیدا می کند.

کلیدواژه ها: تخصص مالی مدیران، مشغله کاری مدیر عامل، کارایی سرمایه گذاری در نیروی کار.