رامیار عزیزی میک - دبیر جامعه شناسی

در مقاله حاضر، ارتباط تئوری کنش ارتباطی هابرماس برای آموزش بحث می شود. در وهله اول، معلوم می شود که کنش ارتباطی باید به عنوان شیوه ای مجزا به شیوه های کنش که هابرماس متمایز می کند، اضافه شود. در وهله دوم، موسسات آموزشی اجازه نمی دهند که در دوگانگی هابرماسی و زیست جهان قرار گیرند. آن ها جایگاه خود را در مرز میان آموزشی کردن اندیشه اخیر هابرماس به درخواست تجدیدنظر برای «قلمرو آموزشی» می یابند، اما این بار با استفاده از نقد اجتماعی.

علایق سازنده دانش، تربیت انتقادی، صلاحیت ارتباطی، هابرماس، کنش آموزشی، نهادهای آموزشی، سیستم، زیست جهان