ایوب عبدالهی - دبیر

انسان از دیرباز تلاش کرده با کلمات و واژه های مختلف،حالات و احساسات هیجانات خویش را ابراز دارد به همین منظور در هنگام کشمکش های درونی از اصطلاحاتی چون دلهره،دلشوره،نگرانی استفاده کرده است که در زبان کنونی زبان شناسی اضطراب نامیده می شود.اضطراب است که استعدادها را تخریب می کند.مشکلاتی را در تمرکز و حافظه به بار می آورد و باعث رفتارهای ناپخته می شود و فرد مبتلا نمی تواند با شرایط موجود و محیط روبرو شود و با آنها کنار بیاید.بعضی از افراد در این موقعیتها کنترل خود را از دست می دهند و دچار مشکلاتی اعم از جسمانی ،رفتاری و شناختی می شود و در نتیجه اضطراب در عملکرد تحصیلی آنها تاثیر می گذارد و مشکلاتی برای آنها فراهم می سازد.حتی باعث شکست آنها در امتحان می شود.اضطراب یک حالت بهنجار و امر ضروری در زندگی انسانهاست.اما آنگاه که شدت اضطراب ونگرانی به حدی می رسد که بیشتر بازدارنده می شود تا برانگیزاننده و عملکرد فرد را تحت الشعاع قرار داده و آن را کاهش می دهد دیگر یک حالت بهنجار نیست

اضطراب ،ترس ازشکست درامتحان،روایت پژوهی،خودآگاهی