زهرا حسین زاده بارکورسرایی - کارشناس ارشد فیزیولوژی ورزش، دانشگاه گیلان
عاطفه عاکف - کارشناس ارشد فیزیولوژی ورزش، دانشگاه گیلان
حمید اراضی - دانشگاه گیلان
جواد مهربانی - دانشگاه گیلان
فرهاد رحمانی نیا - دانشگاه گیلان. دانشکده تربیت بدنی

مقدمه و هدف: هدف این پژوهش بررسی اثر هشت هفته تمرین مقاومتی به دو شیوه کامپوند ست و سوپر ست بر محیط عضلانی، قدرت، استقامت عضلانی و درصدچربی در زنان جوان فعال بود. روش شناسی پژوهش: تعداد ۳۰ آزمودنی سالم با میانگین سن: ۷۹/۳ ± ۵۲/۲۶ سال، میانگین وزن: ۷۶/۳ ± ۲۲/۶۳ کیلوگرم و شاخص توده بدن: ۶۳/۲ ± ۵۹/۲۱ کیلوگرم/مترمربع به سه گروه تمرین مقاومتی با شیوه کامپوند ست؛ سوپر ست و بدون تمرین (کنترل) تقسیم شدند. پروتکل شامل تمرین هشت عضله بزرگ در هشت هفته و هر هفته ۳ جلسه با روش سوپرست و کامپوند ست تحت تمرین قرار گرفتند. تعداد ست های تمرینی برای هر عضله ۴ ست بود. تجزیه و تحلیل آماری با روش ANOVA یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی انجام شد. یافته های تحقیق شامل موارد زیر بود:نتایج: هشت هفته تمرین کامپوندست و سوپرست بر دور بازو و ران، قدرت و استقامت بالاتنه و پایین تنه، درصد چربی بدن و سطوح بزاقی هورمون های کورتیزول وتستوسترون در زنان جوان اثر داشت (۰۵/۰>P) و در مقایسه با گروه کنترل نیز معنی دار بود. به نظرمی رسد هر دو مدل تمرینی توانسته بر محیط اندامها، قدرت و استقامت عضلانی و درصد چربی بدن اثرگذار باشد. بنابراین اجرای تمرینات مقاومتی با هر دو الگو می تواند بر هورمون های تستوسترون و کورتیزول و نسبت آن دو موثر باشد. بنابراین زنان جوان فعال برای بهره گیری از فوائد تمرین مقاومتی و افزایش سطح آنابولیکی بدن از شیوه های تمرینی کامپوندست و سوپرست می توانند استفاده کنند.

تمرینات سوپر ست, ترکیب بدن, آمادگی عضلانی, تستوسترون, کورتیزول