تاثیر ۴ هفته تمرین هوازی بر عملکرد شناختی و پویایی میتوکندریایی در بافت هیپوکمپ رت های نر ویستار مبتلا به بیماری آلزایمر
عنوان مقاله: تاثیر ۴ هفته تمرین هوازی بر عملکرد شناختی و پویایی میتوکندریایی در بافت هیپوکمپ رت های نر ویستار مبتلا به بیماری آلزایمر
شناسه ملی مقاله: JR_JMEG-10-1_005
منتشر شده در در سال 1399
شناسه ملی مقاله: JR_JMEG-10-1_005
منتشر شده در در سال 1399
مشخصات نویسندگان مقاله:
احمد فاضلی ثانی - گروه فیزیولوژی ورزشی ،واحد تهران مرکزی،دانشگاه ازاد اسلامی،تهران،ایران
حسن متین همایی - گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز، تهران، ایران
عبدالعلی بنائی فر - گروه فیزیولوژی ورزشی ،واحد تهران مرکزی،دانشگاه ازاد اسلامی،تهران،ایران
خلاصه مقاله:
احمد فاضلی ثانی - گروه فیزیولوژی ورزشی ،واحد تهران مرکزی،دانشگاه ازاد اسلامی،تهران،ایران
حسن متین همایی - گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز، تهران، ایران
عبدالعلی بنائی فر - گروه فیزیولوژی ورزشی ،واحد تهران مرکزی،دانشگاه ازاد اسلامی،تهران،ایران
هدف: هدف از مطالعه حاضر، بررسی اثر ۴ هفته تمرین هوازی بر عملکرد شناختی و پویایی میتوکندریایی در بافت هیپوکمپ رتهای نر ویستار مبتلا به بیماری آلزایمر بود.روششناسی: بدین منظور، تعداد ۲۱ سر رت نر بالغ نژاد ویستار ۲۰ ماهه به روش تصادفی ساده به ۳ گروه بیماری آلزایمر (تعداد = ۷ سر)، گروه بیماری آلزایمر + ورزش هوازی (تعداد = ۷ سر) و گروه کنترل (تعداد = ۷ سر) تقسیم شدند. القای بیماری آلزایمر از طریق تزریق داخل هیپوکمپی Aβ۴۲ (هر طرف ۱ میکرولیتر) صورت پذیرفت. هفت روز بعد از جراحی، گروه ورزش ۴ هفته تمرین دویدن روی نوارگردان (۵ روز در هفته با سرعت ۱۰ الی ۱۵ متر بر دقیقه) را اجرا نمودند. چهل و هشت ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی حیوانات تحت آزمون رفتاری قرار گرفتند. بیست و چهار ساعت بعد از آزمون رفتاری تمامی رتها کشته شدند و بافت هیپوکمپ استخراج شد. بیان mRNA ژنهای OPA۱، Mfn۲ وDrp۱ با استفاده از روش RealTime-PCR مورد سنجش قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل آماری از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه استفاده شد.ملاحظات اخلاقی: کلیه مراحل مطالعه با توجه به دستورالعمل اخلاقی و مجوز معاونت پژوهشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی با شماره IR.IAU.TMU.REC.۱۳۹۹.۱۲۴ انجام شد.یافتهها: نتایج نشان داد که عملکرد یادگیری (۰۰۱/۰ ≥ P) و حافظه فضایی (۰۰۱/۰ ≥ P) و همچنین میزان بیان ژنهای OPA۱ (۰۰۱/۰ ≥ P) و Mfn۲ (۰۰۱/۰ ≥ P) در حیوانات گروه بیماری آلزایمر در مقایسه با گروه کنترل کاهش یافت، در حالی که میزان بیان ژنDrp۱ افزایش نشان داد (۰۰۱/۰ ≥ P). تمرین هوازی در حیوانات بیمار عملکرد یادگیری (۰۰۱/۰ ≥ P) و حافظه فضایی (۰۰۱/۰ ≥ P) را بهبود بخشید و میزان بیان ژنهای OPA۱ (۰۰۱/۰ ≥ P) و Mfn۲ (۰۰۱/۰ ≥ P) هیپوکمپ را افزایش و میزان بیان ژنDrp۱ را در مقایسه با گروه بیماری آلزایمر کاهش داد (۰۰۱/۰ ≥ P).نتیجه گیری: به طور کلی، به نظر میرسد که تمرین هوازی میتواند از طریق تعدیل پویایی میتوکندریایی غیرطبیعی، عملکرد یادگیری و حافظه فضایی را در شرایط بیماری آلزایمر بهبود بخشد.هدف: هدف از مطالعه حاضر، بررسی اثر ۴ هفته تمرین هوازی بر عملکرد شناختی و پویایی میتوکندریایی در بافت هیپوکمپ رتهای نر ویستار مبتلا به بیماری آلزایمر بود.روششناسی: بدین منظور، تعداد ۲۱ سر رت نر بالغ نژاد ویستار ۲۰ ماهه به روش تصادفی ساده به ۳ گروه بیماری آلزایمر (تعداد = ۷ سر)، گروه بیماری آلزایمر + ورزش هوازی (تعداد = ۷ سر) و گروه کنترل (تعداد = ۷ سر) تقسیم شدند. القای بیماری آلزایمر از طریق تزریق داخل هیپوکمپی Aβ۴۲ (هر طرف ۱ میکرولیتر) صورت پذیرفت. هفت روز بعد از جراحی، گروه ورزش ۴ هفته تمرین دویدن روی نوارگردان (۵ روز در هفته با سرعت ۱۰ الی ۱۵ متر بر دقیقه) را اجرا نمودند. چهل و هشت ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی حیوانات تحت آزمون رفتاری قرار گرفتند. بیست و چهار ساعت بعد از آزمون رفتاری تمامی رتها کشته شدند و بافت هیپوکمپ استخراج شد. بیان mRNA ژنهای OPA۱، Mfn۲ وDrp۱ با استفاده از روش RealTime-PCR مورد سنجش قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل آماری از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه استفاده شد.ملاحظات اخلاقی: کلیه مراحل مطالعه با توجه به دستورالعمل اخلاقی و مجوز معاونت پژوهشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی با شماره IR.IAU.TMU.REC.۱۳۹۹.۱۲۴ انجام شد.یافتهها: نتایج نشان داد که عملکرد یادگیری (۰۰۱/۰ ≥ P) و حافظه فضایی (۰۰۱/۰ ≥ P) و همچنین میزان بیان ژنهای OPA۱ (۰۰۱/۰ ≥ P) و Mfn۲ (۰۰۱/۰ ≥ P) در حیوانات گروه بیماری آلزایمر در مقایسه با گروه کنترل کاهش یافت، در حالی که میزان بیان ژنDrp۱ افزایش نشان داد (۰۰۱/۰ ≥ P). تمرین هوازی در حیوانات بیمار عملکرد یادگیری (۰۰۱/۰ ≥ P) و حافظه فضایی (۰۰۱/۰ ≥ P) را بهبود بخشید و میزان بیان ژنهای OPA۱ (۰۰۱/۰ ≥ P) و Mfn۲ (۰۰۱/۰ ≥ P) هیپوکمپ را افزایش و میزان بیان ژنDrp۱ را در مقایسه با گروه بیماری آلزایمر کاهش داد (۰۰۱/۰ ≥ P).نتیجه گیری: به طور کلی، به نظر میرسد که تمرین هوازی میتواند از طریق تعدیل پویایی میتوکندریایی غیرطبیعی، عملکرد یادگیری و حافظه فضایی را در شرایط بیماری آلزایمر بهبود بخشد.
کلمات کلیدی: : بیماری آلزایمر, هیپوکمپ, تمرین هوازی, OPA۱, MFN۲, DRP۱
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/2004571/