محمد مهدی طهوری نیا - کارشناس ارشد مهندسی برنامه ریزی حمل و نقل، سازمان حمل و نقل و ترافیک
زینب لطفعلی زاده - لسیانس ریاضیات، گرایش محض، دانشگاه فردوسی مشهد

برای اداره ی هرچه بهتر سیستم حمل و نقل همگانی در طول سال لازم است سرویسها از انعطاف پذیری مناسبی برای تغییرات مورد نیاز برخوردار باشند. اداره کنندگان سیستم، همواره مایل به کاهش هزینه های عملیاتی خود میباشند، در نتیجه یکی از پارامترهای تاثیرگذار در این زمینه، بهینه سازی تعداد ناوگان مورد نیاز میباشد. باتوجه به اینکه تعداد وسیله ی نقلیه تخصیص داده شده در شبکه، ارتباط مستقیمی با تواتر تعیین شده در خطوط دارد، در این مقاله به بررسی ضوابط تعیین سرفاصله و تواتر در شبکه ی حمل و نقل همگانی با توجه به تقاضای موجود پرداخته میشود. برای این منظور، چهار روش برای تعیین تواتر باتوجه به روشهای مختلف جمع آوری اطلاعات معرفی شده و برای هرروش مثال عددی بررسی میگردد. در پایان روشهای ارائه شده از منظر هزینه های اجرایی مورد مقایسه قرار خواهند گرفت.

حمل و نقل همگانی، تواتر، بهینه سازی