بررسی علم خاص خداوند برنزول باران وتقابل آن با علم روز در آیه آخر سوره لقمان براساس دیدگاه مفسران معاصر

این پژوهش در مورد بررسی علم خاص خداوند در مسئله نزول باران در آیه آخر سوره لقمان و تضاد آن با علم امروزی بشر است . با توجه به سیاق آیه ، علم نزول باران به طور خاص و منحصرا به خداوند اطلاق شده است و دلایل بیان شده مبنی بر این است که غیر از خداوند متعال کسی قادر براین علم نیست و حال آنکه بشر ، امروزه با توجه به پیشرفت های علمی و با بهره بردن از تکنولوژی های روز قادر به پیش بینی برخی از مسائل بیان شده در این آیه است و همچنین با توجه به برخی از روایات صحیح ، علم وقوع حوادثی در آینده توسط پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله) و ائمه (علیهم السلام) بیان شده است که با انحصار علم غیب برای خداوند در تضاد است ولی باید توجه داشت دانش خداوند و دانش بشری با هم منافاتی ندارند، بلکه خداوند بر همه چیز با تمام جزئیاتش حتی بدون در نظر گرفتن موقعیت زمانی آگاه بوده، اما دانش بشری، تنها منحصر به برخی از امور، آن هم به طور محدود است. بررسی علم خداوند و مقایسه آن با علم بشر ، جنبه های تفاوت در احاطه بر این موضوع را مشخص کرده و پاسخگوی شبهاتی است که در این زمینه بیان شده است. این نوشتار می کوشد تا با بررسی این مسئله در تفاسیر معاصر ، تناقض را شرح و تبیین نماید.

Keywords:

قرآن کریم , لقمان , علم خاص , نزول باران , علم بشر