سامان ورناصری - مهندسی فناوری مکانیک خودرو

اگر بخواهیم خلاقیت دانش آموزان را توسعه دهیم و امکان بروز استعدادهای بالقوه را در آنان فراهم سازیم، باید در جو حاکم بر محیط آموزشی تجدیدنظر کنیم. برای مثال، نمی توان از دانش آموزان انتظار داشت که از جای خود تکان نخورند، در طرز نشستن، حرف زدن و لباس پوشیدن شان از یک الگوی واحد پیروی کنند، همان پاسخی را به سوالات بدهند که از نظر معلم تنها پاسخ صحیح است و در عین حال خلاق هم باشند. البته منظور این نیست که هرج ومرج و بی نظمی در مدرسه حاکم باشد، زیرا لازمه هر آموزشی نظم است. هدف برقراری نظم و مقررات قابل انعطاف است. یعنی نظم مربوط به مسائل کلی باشد و جزئیات رفتار و گفتار را تحت تاثیر قرار ندهد.اگر مدرسه به جای جوی سلطه جویانه و غیرقابل انعطاف از جوی مناسب و حمایت کننده برخوردار باشد، هم معلم با احساس امنیت و آسودگی خیال می تواند به ارائه طرح های جدید و موثر بپردازد و هم دانش آموزان با اعتماد به نفس و ایمنی روان شناختی به انجام فعالیت های خلاق می پردازند.

محیط،روان،جامعه،خلاق