امیر روحی - مدیر مطالعات و برنامه ریزی حمل و نقل و ترافیک مرکز مطالعات و برنامه ری
رضا بزرگهمرنیا - کارشناس ارشد مرکز مطالعات و برنامه ریزی شهر تهران
کامران رحیمی - کارشناس ارشد برنامه ریزی حمل و نقل پژوهشکده حمل ونقل طراحان پارسه
هومن آل نوری - کارشناس ارشد راه وترابری پژوهشکده حمل ونقل طراحان پارسه

دریافت عوارض و مالیات بابت خدمات گوناگونی که در هر شهر ارائه میگردد از مهمترین منابع درآمدی مدیریت شهری تلقی میگردد. این امر به خصوص در کلان شهرها به دلیل نیاز به منابع درآمدی پایدار اهمیتی فراوان پیدا میکند. خودروهای سواری به عنوان جزء جدایی ناپدیر سیستم حمل و نقل درون شهری علاوه بر آنکه باعث تسهیل تردد در شهرها میگردند، تبعات و مشکلات زیست محیطی و اجتماعی گوناگونی را باعث میشوند که این امر به خصوص در شهرهای بزرگ در مسائلی مانند آلودگی هوا، تراکم ترافیک، آسیب به زیرساختهای حمل و نقلی و تصادفات رانندگی نمود پیدا کرده است. از این رو دریافت عوارض مالکیت خودروهای شخصی به عنوان منبع درآمدی دائمی و مشروع برای دولتهای محلی به حساب می آید. شهر تهران نیز به عنوان بزرگترین شهر کشور از سالها پیش با مشکلات و مسائل ذکر شده ناشی از عبور ومرور پرتعداد خودروهای شخصی دست به گریبان بوده از این رو دریافت عوارض مالکیت از خودروهای شخصی از 36 سال پیش بنابر دستورالعمل وزارت کشور آغاز گردید. با این حال این فرایند در طول مدت اجرای خود با مسائل گوناگونی دست به گریبان بوده و همواره مورد بازنگری قرار گرفته است. این تحقیق بر آن است تا ضمن بررسی فرایندهای تعیین نرخ عوارض مالکیت خودرو در کشورما مهمترین مشکلات وکمبودهای موجود در این روند را شناسایی و بررسی نموده و در پایان برای اجرایی شدن هر چه بهتر و متناسب- تر قانون محاسبه و دریافت عوارض سالیانه خودرو پیشنهادهایی را ارائه خواهد نمود.

نظام، عوارض، مالکیت، خودروهای شخصی