سمیه رفیعی - کارشناسی زبان وادبیات انگلیسی،پیام نور زنجان
افسانه نظامی عنبران - فوق لیسانس زبان و ادبیات عربی،دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز
نصیر فلاحتی - فوق لیسانس علوم تربیتی ،دانشگاه آزاد اسلامی واحد سراب

روابط انسانی یکی از مو هبتهای الهی است که به عنوان نیاز در وجود انسان قرار داده شده تا انسانها بتوانند یکدیگر را درک و با هم زندگی نمایند . از آنجا که مدارس ( و خانواده ) مسئول ساخت شخصیت ، منش و سلوک انسانی هستند ، رسالت عظیمی بر عهده ی آنها قرار گرفته است و از این نظر جایگاه ویژهای در میان همه ی سازماندهی دیگر دارند . سلامتی و تعادل انسان تا حدودزیادی به رفتار و روابط او با دیگران و بالعکس دارد . اگرمدارس بتوانند با شیوه های علمی و تخصصی و با مهارت های انسانی با دانش آموزان روابط درستی بر قرار کنند ، جامعه نیز بعد از یکی دو نسل به نوعی تعادل و سلامتی روانی خواهد رسید .اگر ادعا کنیم که تربیت والدین در تمامی جنبه های زندگی فرزندان از کودکی تا بزرگسالی تاثیر می گذارد، چیزی جز حقیقت نیست. ناسازگاری کودکان در محیط آموزشی، بحث های زیادی را به خود اختصاص داده است. رفتارهای ناسازگارانه رفتارهایی هستند که با نظر پدر و مادر، معلمان، مدرسه و جامعه تطابق ندارد. اطرافیان این بچه ها احساس ناخوشایندی نسبت به رفتار آنها دارند به طوری که واکنش اطرافیان برای آن ها نیز ناخوشایند است. این گونه رفتارها در بین پسرها بیشتر از دختران است. این اختلال با مشکلات دیگر دانش آموز شباهت زیادی دارد و تفکیک کردن آن ها دشوار است. صفت ها و رفتارهایی که معلمان آن ها را رفتار ناسازگار تلقی می کنند به شرح زیر است: پرخاش گری، گستاخی، حاضرجوابی، بهانه گیری، گوشه گیری، بی اعتنایی، دروغ گویی، بی نظمی، قانون شکنی و ...

اختلال،ناسازگاری،تحصیل مدرسه،دانش آموز