وحید کریمی اصل - دانشجوی دکتری جامعه شناسی دانشگاه تبریز

یکی از برنامه های بسیار مهم و جدی که از سمت آموزش وپرورش و همچنین آموزش عالی بویژه در دوران همه گیری کرونا مطرح و انجام شد، بحث آموزش الکترونیک یا همان آموزش از طریق فضای مجازی است . هدف پژوهش حاضر، فهم تجربه زیسته معلمان دوره دبیرستان از تدریس در فضای مجازی در دوران پاندمی کووید۱۹ است .این مطالعه با استفاده از رویکرد کیفی وروش پدیدارشناسانه صورت گرفت .روش گردآوری استفاده از مصاحبه نیمه ساختمند بود. بر این اساس با استفاده از رویکرد نمونه گیری هدفمند معلمانی که تجربه تدریس دروس علوم اجتماعی در فضای مجازی ( شبکه شاد)را دارند انتخاب و بر اساس اشباع نظری نهایتا با ۱۶ نفر از آنها مصاحبه شد.تحلیل مصاحبه ها با استفاده از الگوی کلایزی و روش تحلیل مضمون انجام شد.نتایج تحلیل عمیق داده ها در دو بخش نقاط قوت که شامل مقولات محوری تسهیل فرایند یاد گیری ،تدریس ،ارزیابی ، قابلیتهای زیر ساختی برنامه و توسعه حرفه ای معلمان و نقاط ضعف و محدودیتها که شامل مقولات محوری سطح بالای برخی محتواها و گنگ بودن آنها،بی توجهی به جزییات در محتواها ،نبود تعامل دوطرفه ،کاهش یا عدم تمرکز فراگیران، بی توجهی به تفاوتهای فردی ،کندی سرعت دانلود محتواهاو نبود محتواهای کاربردی در زندگی فرا گیران طبقه بندی شدند.

تجربه زیسته ، معلمان علوم اجتماعی ،دوره دبیرستان، تدریس مجازی ، کووید ۱۹