شایان حاجی عباسی - کارشناسی آموزش ابتدایی دانشگاه شهید رجایی ارومیه
پرنگ پیروتی اقدم - کارشناسی آموزش ابتدایی دانشگاه فرهنگیان پردیس شهید مطهری واحد خوی

ایجاد موقعیتهای یادگیری تعاملی، روشهای مطلوب آموزش و پرورش به شمار میآید. پژوهشگران و دانشمندان در حوزه ی آموزش و پرورش، ارزشهای والای »تعاملی بودن محیطهای آموزشی« را پیوسته مطرح و بر آن تاکید کردهاند. این محیطها شامل موقعیتهایی هستند که در آنها دانش آموزان به جای اینکه گیرندگان غیرفعال اطلاعات از منابع آموزشی باشند، خود به طور مستقیم در فرایند یادگیری شرکت فعالانه دارند. یکی از موقعیتهای تعاملی بین شاگرد و معلم، »بازیهای آموزشی۱ « است که در بطن خود، دارای هدف آموزشی است؛ یعنی انتقال نکته ای خاص، برجسته کردن قابلیتهای ویژه با تعمیق مهارتها. در مقالهی حاضر، ضمن ارائه تعریف بازی آموزشی، تاثیر این بازیها در یادگیری دانش آموزان بررسی شده است.

بازی، بازی های آموزشی، یادگیری