مطالعه ی ایمنی سواره با توجه به تاثیر منظر شهری به روش پردازش تصویر نمونه ی موردی (شبدری بزرگراه شیخ فضل الله شمال، خروجی بزرگراه حکیم - غرب تهران)

منظر حاصل و متشکل از گفتمان های بیشماری است که میان محیط و بیننده به ترتیب به عنوان فرستنده و گیرنده صورت می گیرد. در این میان حواس انسان راه ارتباطی است که باعث ایجاد درک و دریافت مشخصی از محیط می شود. گاه پیام های ارسالی از سوی فرستنده (محیط) به گیرنده (بیننده)، آنچنان قوی و یکباره می شود که بیننده را جذب خود نموده و برای مدتی وی را به خود مشغول می سازد. این امر اگر چه در طراحی مناظر شهری جهت ایجاد و خلق جذابیت کاربست فراوانی دارد، اما برای بیننده ای که مشغول رانندگی است می تواند خطرات فراوانی ببار آورد. پژوهش حاضر منظر شهری را برای بینندهی در حال رانندگی مورد مطالعه قرار داده و ایمنی حمل و نقل را از دیدگاه دید و منظر شهری بررسی می نماید. بدین منظور نمونهی شبدری بزرگراه شیخ فضل الله شمال، خروجی بزرگراه حکیم - غرب واقع در تهران با توجه به المان شهری برج میلاد به روش پردازش تصویر و با استفاده از پارامترهای تاثیر گذار فرکانس فضایی، ساکادهای تولید شده، تسخیر توجه بصری و مدت زمان تثبیت، تحلیل می نماید. نتایج پژوهش نشان داد که تغییر در فرکانسهای فضایی تصاویر، موجب تغییر در الگوی ساکادها(جهشهای چشم) و بالارفتن مدت زمان تثبیت می- شوند. این مساله که با تسخیر توجه بصری راننده توسط المان بارز برج میلاد همراه می باشد، عدم تمرکز راننده را سبب گردیده و مسیر قوس دار شبدری مزید علت شده که در نهایت کاهش سطح ایمنی مسیر را موجب می شود. بنابراین برای ارتقای سطح ایمنی نمونهی مورد نظر بکارگیری موانع بصری متناسب با محیط بزرگراه که از همخوانی زمینه ای با منظر شهری نیز برخوردار باشند، پیشنهاد می گردد.

Keywords:

تسخیر توجه , فرکانس فضایی , ساکاد , مدت تثبیت , ایمنی حمل و نقل