نبی الله منصوری - دانشیار دانشکده محیط زیست و انرژی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات ت
مهرنوش کاکاوند - دانشجوی کارشناسی ارشد آلودگی محیط زیست، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقی
مینا کاکاوند - کارشناس ارشد معماری، واحد علوم و تحقیقات تهران

امروزه در ایران، آلودگی هوا معضل اول محیط زیست شهری، حمل و نقل عامل اصلی انتشار آن و ذرات معلق مهمترین آلاینده موجود شناخته شده است. بر اساس تحقیقات مختلف، کیفیت هوای داخل ساختمان به شدت تحت تأثیر مشخصه های هوای بیرون است و این در حالی است که مردم عموما زمان زیادب را در فضاهای بسته سپری می نمایند . در این تحقیق، میزان همبستگی غلظت ذرات معلق در داخل ساختمان و تقاطع های همجوار آن ها مورد بررسی قرار گرفته است. به این منظور تعداد 9 دستگاه از ساختمان های اداری شهرداری تهران واقع در شمال، جنوب، شرق، غرب و مرکز شهر انتخاب و میزان غلظت ذرات معلق شامل (PM1, PM2.5, PM10) در طبقات مختلف آن ها و در تقاطع های همجوار بطور همزمان اندازه گیری شد. اندازه گیری ها توسط دستگاه پایش ذرات مدل DUST TRAK ساخت کشور آلمان انجام شد. نتایج نشان داد میانگین ذرات PM1 در طبقات همکف بیشتر (فرمول در متن اصلی مقاله) و در طبقات سوم کمتر (فرمول در متن اصلی مقاله) بوده است، یعنی با افزایش ارتفاع بنا از میانگین غلظت ذرات PM1 کاسته شده است و این در حالی است که میانگین ذره مذکور در محیط بیرون (فرمول در متن اصلی مقاله) بوده است. برای ذرات معلق PM2.5 و PM10 نیز نتایج نسبتا مشابهی بدست آمد. آنالیز همبستگی آماری بر روی داده های مذکور نشان داد که بین غلظت ذرات معلق محیط داخل و مقادیر همزمان در تقاطع در محیط بیرون همبستگی بالا و معنی داری وجود دارد. ضمنا اغلب مقادیر اندازه گیری شده از حدود استانداردهای توصیه شده معتبر برای هوای آزاد بالاتر بودند.

آلودگی داخل، آلودگی هوا PM1, PM2.5, PM10